Берлусконі на свой дзень нараджэння падарыў Італіі ўрадавы крызіс
Італьянскаму ўраду на чале з маладым прэм'ер-міністрам Энрыка Летта пагражае крах. Краіна апынулася на мяжы чарговага палітычнага крызісу, пасля таго як спачатку аб адстаўцы заявілі парламентарыі партыі Сільвіё Берлусконі «Народ свабоды», якая ўваходзіць у кіруючую кааліцыю, а затым і пяць міністраў НС выйшлі са складу кабінета, рушыўшы ўслед закліку свайго лідэра. У нядзелю Берлусконі спаўняецца 77 гадоў.
Фармальна гаворка ідзе пра тое, што на пасяджэнні Саўміна ў пятніцу было адкладзена прыняцце рашэння аб адтэрміноўцы павышэння ПДВ на 1%. Берлусконі пабудаваў сваю апошнюю выбарчую кампанію на
абяцаннях знізіць ці нават адмяніць зусім некаторыя падаткі. У выніку ён па-майстроўску скарыстаўся «зачэпкай», каб справакаваць ўрадавы крызіс.
Як адзначае ІТАР-ТАСС, калі адстаўка парламентарыяў — гэта знак пратэсту супраць
верагоднага выключэння з сената Берлусконі, канчаткова асуджанага за фінансавае махлярства, то міністры не бачаць больш магчымасці заставацца ва ўрадзе з-за непераадольных рознагалоссяў.
Пры гэтым «Народ свабоды» падчас папярэдняй легіслатуры галасаваў за павышэнне ПДВ як непазбежную меру (яе прапанаваў тэхнічны ўрад Марыё Монці). Абсурдна і тое, што яшчэ
тыдзень таму экс -прэм'ер пацвердзіў лаяльнасць сваёй партыі дзеючаму кабінету і намер захоўваць кааліцыю.
Урад Летта быў створаны з вялікай цяжкасцю. Пасля датэрміновых лютаўскіх выбараў у парламент ні адна з палітычных сілаў не набрала большасці ў верхняй палаце (Сенаце), што не дазволіла
сфармаваць кабінет. Пасля працягнуліся амаль месяц кансультацый, звычайна варагуючым НС і Дэмакратычнай партыі (ДП) прыйшлося пайсці на вымушаны альянс, які з самага пачатку не абяцаў захавацца
надоўга.
Энрыка Летта, нягледзячы на малыя шанцы захаваць большасць, мае намер ўсё ж патрабаваць галасавання ў парламенце па ўхваленні праграмы яго ўрада. Яго выступ павінен адбыцца 30 верасня або 1
кастрычніка. Некаторыя палітычныя сілы ўжо настойваюць на правядзенні датэрміновых выбараў. Хоць і ўрад Летта не зрабіў самага галоўнага — не правёў рэформу выбарчага заканадаўства, пра неабходнасць якой гавораць ужо на працягу некалькіх
гадоў.
Што тычыцца крызісу ў эканоміцы, то некаторыя эканамісты асцярожна кажуць аб першых прыкметах эканамічнага росту пасля двухгадовай рэцэсіі. Цалкам здавальняючыя і паказчыкі на фінансавых рынках.
Праўда, унутры краіны паказчыкі не выклікаюць аптымізму — рэкорднага ўзроўню дасягнула
беспрацоўе, мінімальныя паказчыкі спажывання. Штодня руйнуюцца і зачыняюцца дзясяткі малых і сярэдніх прадпрыемстваў і фірмаў, а падатковы цяжар дасягнуў максімальных памераў.
newsru.com