Чалы: Лукашэнка не Пуціна ратаваў, а свайго старога сябра Жэню
Аналітык Сяргей Чалы выказаў сваю версію ролі Лукашэнкі падчас прыгожынскага бунту.
Калаж malanka.media
— Я ўважліва паслухаў, што сам Лукашэнка распавядаў пра гэта. І параўнаў з тым, што адбывалася, — цытуе Чалага «Салідарнасць» са спасылкай на ютуб-канал «Лампа». — Ёсць версія, якая ўздымае Лукашэнку да нябёсаў — яна блізкая да афіцыйнай расійскай версіі. Гэта значыць, раззлаваныя патрыёты цяпер ставяць Лукашэнку ў прыклад Пуціну: глядзіце, Пуцін схаваўся, а Лукашэнка ўсіх выратаваў.
Калі б гэта было так і роля Лукашэнкі была вырашальнай, калі б ён разумеў у той момант, што сапраўды ратуе Расію ад бунту, ён паводзіў бы сябе пасля таго, што здарылася, не так. Ён бы першым, не чакаючы Пуціна, бегаў і распавядаў з кожнага праса пра сваю гістарычную місію. Але Лукашэнка ўсімі сіламі просіць, каб расійскія і беларускія СМІ не называлі яго героем.
Для гэтага ёсць прыватнае тлумачэнне, чаму ён гэтага не робіць: ён баіцца выклікаць рэўнасць Пуціна. І гэтая версія часткова дакладная, але цалкам не тлумачыць такія паводзіны, таму што Лукашэнка даволі часта здзекаваўся над слабасцю Пуціна.
Яшчэ адна версія, якая агучваецца ў Расіі, і да якой падключылася беларуская апазіцыя — што Лукашэнка быў проста «перадастам», дадае аналітык. Паведамляецца, што Лукашэнка проста агучваў Прыгожыну, што яму казалі расійскія ўлады.
— Гэтая версія не падыходзіць, бо Пуцін «зваліў». У Расіі не было нікога, хто ў гэты момант мог бы сфармуляваць пазіцыю, якую павінен быў перадаць Прыгожыну Лукашэнка. Таму роля Лукашэнкі ў гэтай сітуацыі не была ні рашучым выратаваннем Расіі, ні тэхнічнай роляй у выглядзе перадачы нейкай інфармацыі.
Глядзіце таксама
Чалы верыць, што Лукашэнка і Прыгожын сапраўды старыя добрыя сябры, як распавядаў беларускі кіраўнік у інтэрв'ю ўкраінскаму журналісту Дзмітрыю Гардону.
— Ён казаў, што добра яго ведае і ён яму часам падносіць бутэлечку віна. Думаю, не толькі віна. Улічваючы сувязі Прыгожына ў Афрыцы, я думаю, што для Лукашэнкі Прыгожын — чалавек з добрымі сувязямі ў сумнеўных справах. Але Лукашэнка не хоча гэтага паказаць. Вядома, ён ведаў тэлефон Прыгожына, і патэлефанаваў яму.
Пуцін у першым сваім выступе зрабіў глупства — нагаварыў пра ўзброены мяцеж, смуту, грамадзянскую вайну і іншае. У гэтым выступе ўжо было зразумела, што кампраміс улады асабіста з Прыгожыным практычна немагчымы.
У гэты момант Лукашэнка паверыў, што Прыгожыну пагражае смяротная небяспека. І не было перамоваў Лукашэнкі з расійскім кіраўніцтвам і расійскіх уладаў з Прыгожыным, а былі толькі перамовы Лукашэнкі і Прыгожына. Ён патэлефанаваў і спытаў, ці можна яго выратаваць, таму што яго будуць «мачыць», спытаў, ці забіў ён каго-небудзь на зямлі.
І ўвесь час, што застаўся, Лукашэнка ратаваў Жэню. Ён выратаваў не Пуціна, а Прыгожына, свайго старога сябра. Вось пра што была гэтая аперацыя. Лукашэнка не ведаў, што насамрэч адбывалася ў Расіі.
Можна заўважыць, як пасля бунту Лукашэнка казаў, што ім было аддадзена распараджэнне аб прывядзенні арміі, міліцыі і сілавых спецпадраздзяленняў у поўную баявую гатоўнасць. Я думаю, гэта няпраўда.
Ён казаў, што сабраў нараду з сілавікамі а 11 раніцы 24 чэрвеня. Думаю, ён склікаў іх і сказаў: падабаецца вам ці не, я забіраю Прыгожына да сябе. І менавіта за гэта «разуменне» Лукашэнка потым дзякаваў сілавікам, — заключае Сяргей Чалы.