«У Масквы не засталося саюзнікаў і нават партнёраў, гатовых і далей прыкрываць дзеянні Крамля»
Аналітыкі працягваюць разбіраць па кавалках мабілізацыйны крок Пуціна. І тэлеграм-канал Atomic cherry лічыць, што на такі крок расійскага кіраўніка падштурхнуў нядаўні саміт ШАС. Менавіта на ім Пуцін асэнсаваў, што страчвае рэгіянальнае лідарства.
Саміт Шанхайскай арганізацыі супрацоўніцтва з'явіўся ключавой падзеяй, якія маюць прамое і непасрэднае дачыненне да ўсіх найбольш важных працэсаў апошніх дзён: да буйнога абмену палоннымі, да пагаршэння міжнародных эканамічных сувязяў Расіі і да мабілізацыі.
Мабілізацыю многія палічылі за нейкі «выклік Захаду», але не. Гэта быў выклік Усходу.
Давайце складзем разам ланцуг падзей, якія адбыліся да і пасля знакавай сустрэчы ў Самаркандзе.
У першую чаргу варта сказаць, што расійская плацежная сістэма «Мір» практычна адразу пасля саміту апынулася ў поўнай ізаляцыі — ад узаемадзеяння з ёй адмовіліся ўсе і без таго нешматлікія эканамічныя партнёры Расіі.
Казахстан пачаў правядзенне вайсковых вучэнняў на мяжы з Расійскай Федэрацыяй, тады як Беларусь увяла забарону на ўвоз у РФ цэлага шэрагу прамысловых тавараў імпартнай вытворчасці.
Мабыць, упершыню ў гісторыі постсавецкага перыяду ваенныя канфлікты ў Закаўказзі і Сярэдняй Азіі былі ўрэгуляваны пры поўным ігнараванні Масквы, але ў цесным супрацоўніцтве Вашынгтона, Пекіна і Анкары.
РФ тым часам зрабіла вяртанне найбольш каштоўных украінскіх ваеннапалонных, уключаючы добраахвотнікаў з Еўропы і ЗША, а таксама салдат і афіцэраў Марыупальскага гарнізона пры садзейнічанні Турцыі і Саудаўскай Аравіі.
Індыя, у сваю чаргу, заяўляе пра намер адмовіцца ад закупак расійскай нафты.
Старшыня Кітая Сі Цзіньпін патрабуе ад Крамля правядзення мірных перамоў без якіх-небудзь папярэдніх умоў, і робіць вельмі падрабязныя заявы аб тым, што НВАК павінна быць гатовая да баявых дзеянняў (і гаворка ідзе зусім не аб Тайвані).
Пералічаныя вышэй падзеі і факты цесна ўзаемазвязаныя, і яны дазваляюць з высокай ступенню ўпэўненасці сцвярджаць — у Масквы не засталося саюзнікаў і нават партнёраў, гатовых і далей прыкрываць дзеянні Крамля, а больш за тое, рабіць гэта ў страту для сябе і ўласных эканомік.
Дэклараваны РФ «разварот на Усход» не атрымаўся — мабыць, ён прывёў толькі да таго, што меркаванні Усходу і Захаду імкліва кансалідуюцца, а іх мэты — зліваюцца разам.
Мабілізацыя — адказ на адмову ў далейшай падтрымцы Масквы з боку Кітая, Індыі, Турцыі і манархій Блізкага Усходу. Спроба вырашэння нарастаючага міжнароднага крызісу, страты вагі на палітычнай арэне і растучую эканамічную ізаляцыю шляхам пераходу на новы віток эскалацыі канфлікту.