Неандэртальцы рабілі клей з хваёвай смалы і воску

Міжнародная група археолагаў устанавіла, што неандэртальцы ўжывалі клей на аснове хваёвай смалы для прымацавання сваіх каменных прылад да драўляных або касцяных трымальняў.

Сляды клею навукоўцы выявілі на спарудах, якія былі знойдзеныя падчас раскопак у пячорах Фаселоне і Сант-Агасціна ў італьянскай вобласці Лацыё. Гэта адзін з самых ранніх прыкладаў выкарыстання такой тэхналогіі, узрост знаходак налічвае 40-55 тысяч гадоў. Археолагі знайшлі ў гэтых дзвюх пячорах у агульнай складанасці каля тысячы каменных прылад. І на некаторых з іх даследчыкі заўважылі дзіўныя сляды, якія маглі быць часткай неарганічнага ападка, але маглі таксама апынуцца слядамі клею, які выкарыстоўваўся для замацавання каменя.
Каб высветліць гэта, Іларыя Дэгана (Ilaria Degano) з Пізанскага ўніверсітэта і яе калегі правялі хімічны аналіз дзесяці ўзораў, выкарыстоўваючы газавую храматаграфію і спектраскапію. Тэсты паказалі, што каменныя прылады былі пакрытыя смалой з мясцовых соснаў. У адным выпадку смала была змяшаная з пчаліным воскам.
Дадзеная знаходка не стала самым старажытным прыкладам выкарыстання клею на спарудах неандэртальцаў. Сляды на двух адшчэпах крэменю, знойдзеных у кар'еры Кампітэла ў цэнтральнай Італіі, старэйшыя за прылады з Фаселонэ і Сант-Агасціна. Але цяперашні вынік кажа, што гэты метад быў больш распаўсюджаным, чым лічылася раней. «Мы працягваем знаходзіць доказы таго, што неандэртальцы не былi прымітыўныя, а былі цалкам здольныя рабіць тое, што традыцыйна прыпісвалася толькі сучасным людзям», — заўважае адзін з аўтараў даследавання Паола Віле (Paola Villa) з Італьянскага інстытута палеанталогіі чалавека ў Рыме і Музея натуральнай гісторыі каларадскага ўніверсітэта ў Боўлдэры. Паводле яе слоў, выкарыстанне клею таксама пацвярджае, што неандэртальцы карысталіся і агнём. Хваёвая смала застывае на паветры. Каб зрабіць з яе клей, неандэртальцы павінны былі яе папярэдне разагрэць.
Паводле Pro Science