У марскіх чарапах з'явілася надзея на выжыванне

Марскія чарапахі, якія калісьці часта сустракаліся ў трапічных і субтрапічных раёнах сусветнага акіяна, даўно ўжо сталі вельмі рэдкімі жывёламі. Іх колькасць значна ўпала з-за празмернага вылаву, а таксама на іх паўплывалі скарачэнне пляжаў, прыдатных для адкладвання яек, і нават забруджванне вады пластыкавым смеццем, які чарапахі прымаюць за сваю звычайную ежу — медуз.

У выніку сярод сучасных марскіх чарапах два віды (атлантычная рыдлея і біса) знаходзяцца ў крытычным стане, адзін (зялёная супавая чарапаха) — знікае, яшчэ два (логерхэд і аліўкавая чарапаха) — уразлівымі і аб адным відзе дадзеных для ацэнкі сітуацыі недастаткова (аўстралійская зялёная чарапаха). Але нядаўні агляд паказвае, што ў 2000-я гады сітуацыя пачала паляпшацца, у некаторых папуляцыях марскіх чарапах адзначаецца рост колькасці.
Аўтары працы прааналізавалі дадзеныя з 299 публікацый, прысвечаных колькасці чарапах у месцах размнажэння ў розных кутках свету, працягласць даследаванняў у сярэднім складала 16 гадоў. Аб'яднаўшы дадзеныя па 17 рэгіёнах, яны выявілі, што ў 12 з іх колькасць чарапах пачала расці. Найбольшы прырост адзначаны ў зялёных чарапах ў паўднёва-заходняй частцы Індыйскага акіяна — да 18% у год. Прычынай гэтага навукоўцы лічаць меры па ахове месцаў адкладкі яек, з'яўленне больш бяспечных для чарапах прылад лоўлі рыбы і міжнародную забарону на гандаль мясам марскіх чарапах і вырабамі з іхняй шкуры. У пяці астатніх рэгіёнах колькасць чарапах працягвае зніжацца. Горш за ўсё справа ідзе ва ўсходняй частцы Ціхага акіяна, дзе з кожным годам марскіх чарапах становіцца на 16% менш.
Глабальная карціна, па словах навукоўцаў, абнадзейвае, але застаецца няпоўнай. Большасць даследаванняў, ўлічаных у аглядзе, былі недоўгачасовыя, а з 58 рэгіёнаў свету, дзе жывуць марскія чарапахі, яны ахоплівалі толькі семнаццаць.
Паводле Science pro