Der Spiegel: Трыюмф гвалту
«На мінулым тыдні ўкраінскі прэзідэнт Пётр Парашэнка правёў праз звычайна бязладную Вярхоўную Раду Украіны тры гістарычных закона», — піша нямецкі часопіс Der Spiegel у сваёй перадавіцы.
Першы дае асаблівы статус прарасійскім апалчэнцам на ўсходзе Украіны: з гэтага часу яны могуць мець уласную армію, прызначаць суддзяў, пракурораў і праводзіць выбары. Другі аб’яўляе аб правядзенні палітычнай люстрацыі на Украіне: заплямленыя чыноўнікі, суддзі і супрацоўнікі спецслужбаў больш не змогуць займаць дзяржаўныя пасады. Акрамя таго, украінскія парламентарыі адначасова з Еўрапарламенце ратыфікавалі пагадненне аб асацыяцыі Украіны з ЕС.
«Праз пяць месяцаў баявых дзеянняў, у ходзе якіх загінулі больш за тры тысячы чалавек, усе раптам атрымалі тое, чаго хацелі: па-праеўрапейску настроеныя украінцы — доступ да Заходняй Еўропы, актывісты Майдана — расплату са старым рэжымам, а апалчэнцы — самастойнасць, дзякуючы якой магчымасць захаваць сваю прысутнасць у рэгіёне атрымлівае і Расія. І тут узнікае пытанне: «Так няўжо гэта і ёсць гэткі доўгачаканы кампраміс і першы крок да міра?» — піша нямецкі часопіс.
Ва ўсякім выпадку, Заходняй Еўропе вельмі хочацца ў гэта верыць. У Страсбургу, як гаворыцца ў матэрыяле, нават загаварылі пра «свята для Еўропы». Між тым Еўрасаюз «ў той жа час у самы апошні момант змякчыў сваё пагадненне дзеля таго, каб пайсці насустрач Пуціну. І зроблена гэта было нават нягледзячы на тое, што ў Брусэлі ведалі, што большая частка з унесеных Расіяй 2370 прапаноў былі палітычна матываваныя і беспадстаўныя». Цяпер жа, па словах еўракамісара па знешнім гандлі Карэла дэ Гухта, ніякіх саступак больш не будзе.
«У Маскве, у сваю чаргу, гэты кампраміс не асоба і адзначылі: адказны міністр выставіў новыя патрабаванні Захаду і заявіў у прысутнасці расійскага прэзідэнта, што Расія больш не можа давяраць Заходняй Еўропе. Пуцін працягне павялічваць ціск на Захад, бо ведае, што ў яго (Захада) няма адзінай пазіцыі».
Што тычыцца закона аб асаблівым статусе падкантрольных апалчэнцам тэрыторый, то «ён, з аднаго боку, з’яўляецца капітуляцыяй перад Расіяй, у выніку чаго многія ўкраінцы разглядаюць яго як здраду, з іншага — ў законе не ўстаноўлена, на якія тэрыторыі ён распаўсюджваецца, ды і наогул у ім шмат шчылін: ён, напрыклад, як сцвярджаюць у Кіеве, не ўступіць у сілу да таго часу, пакуль Украіну не пакінуць апошнія расійскія жаўнеры». Але хто зможа гэта пракантраляваць?
«Ды і самім апалчэнцам ён даволі абыякавы, яны будуць і далей змагацца за незалежнасць. Расія працягвае свае істэрычныя рэпартажы з Усходняй Украіны, нібы перамір'я і не існуе, а апалчэнцы працягваюць баявыя дзеянні за кантраляваны ўкраінскімі сіламі аэрапорт Данецка. Навошта? Для таго, каб Расея змагла потым размяшчаць на ім свае самалёты? Меў рацыю міністр замежных спраў Польшчы Радаслаў Сікорскі, сцвярджаючы, што Захад даў слабіну, калі Расія малым сіламі змагла далучыць да сябе стратэгічна важны Крым і зрабіла пратэктарат з Усходняй Украіны, а гвалт зноў стаў апрабаваным палітычным сродкам», — піша выданне.
«Такім чынам, узгодненыя з Парашэнкам крокі Захаду толькі замарожваюць канфлікт: асаблівы статус для ўсходу Украіны не пакладзе канец таму, што адбываецца. У выніку мы атрымаем выбуханебяспечныя рэгіён, які будзе разрастацца, як ракавая пухліна», — заключае Der Spiegel.
Прадухіліць гэта «можна было толькі ў тым выпадку, калі б Захад праявіў больш рашучасці ў дачыненні да Пуціна. Аднак зараз адзіна магчымым варыянтам уяўляецца захаванне санкцыйнага ціску на Пуціна», канстатуе выданне.
Паводле Inopressa.ru