«У хлопца амаль не функцыянуе рука, але камісаваць яго не спяшаюцца». Узброеныя сілы ваююць з бацькамі за радавога Давіда з Гомельскай вобласці

Жыхары Гомельскага раёна Павел і Ганна Гвоздзевы не першы месяц абіваюць высокія парогі, за якімі ў кабінетах сядзяць вайскоўцы ў зялёных мундзірах і людзі ў белых халатах. Муж і жонка спрабуюць данесці свой боль да чыноўнікаў, практыкуюцца ў эпісталярным жанры «зваротаў, скаргаў і заяваў», але наўзамен атрымліваюць канцылярскія адпіскі ў духу «Ваш ліст разгледжаны. Парушэнняў заканадаўства не выяўлена», піша Алена Германовіч ў інтэрнэт-газеце Naviny.by.

Іх сын Давід, радавы адной з частак, атрымаў траўму на палігоне, а пасля лячэння, або ў выніку яго ў 19-гадовага салдата выявілі яшчэ палову старонкі А4 розных хвароб: канечнасцяў, страўніка, дванаццаціперснай кішкі, зроку, сэрца, нервовай сістэмы. Але камісаваць хлопца не спяшаюцца. УКК прызнала яго прыдатным да вайсковай службы. Навошта такі салдат Узброеным сілам — пытанне, на якое бацькі адказ не знайшлі.
Аб траўме і яе наступствах мы даведаліся з медыцынскага заключэння, ад бацькі і самога радавога, які цяпер у чарговы раз знаходзіцца ў шпіталі. Ад лістападаўскага прызыву-2016 і да сённяшняга дня большасць часу Давід правёў у бальнічных сценах. Тут прайшлі яго месяцы службы. Але «здаровым можаш ты не быць, а ўсё адно служыць абавязаны».
Ад войска хлопец не бегаў, сказалі служыць — пайшоў. Хоць і былі праблемы са здароўем — з-за дэфармацыі насавой перагародкі ён не можа паўнавартасна дыхаць, у выніку — ангіны, кашаль і праблемы з сэрцам. Давід на грамадзянцы граў на скрыпцы, але цяпер пасля траўмы рукі і мноства наступстваў наўрад ці ён зможа «адчуваць» інструмент.

Пералом прамянёвай косці Давід атрымаў праз месяц пасля прызыву і праз тыдзень пасля прысягі. «Паклалі ў шпіталь, наклалі гіпс. Ляжаў амаль увесь снежань у Барысаве, таму што служыў там у Печах, потым стала горш, і перавялі ў Мінск, гэта ўжо ў студзені. Або з-за траўмы, або з-за няправільна накладзенага гіпсу адбылося ўшчамленне нерва, і рука практычна не працуе. Больш за тое — ужо пазней пры абследаванні ў мінскім шпіталі выявілі масу захворванняў — гастрыт, язва, праблемы са зрокам, сэрцам... Я так лічу, што гэта наступствы лячэння, бо пры прызыве ён быў амаль здаровы! Нам казалі — яго камісуюць, так абяцалі і Давіду, але па выніку ў траўні прайшла УКК, і яго пакінулі служыць!» — хвалюецца бацька салдата Павел.
Ён напісаў у Міністэрства абароны. З 4 па 26 мая Давід зноў быў на абследаванні і лячэнні ў шпіталі. «Ён быў агледжаны агульнашпіталёвай ваенна-ўрачэбнай камісіяй і быў прызнаны прыдатным да ваеннай службы з нязначнымі абмежаваннямі. Наяўныя ў вашага сына захворванні ў цяперашні час не перашкаджаюць праходжання ім тэрміновай ваеннай службы», — далі адказ Узброеныя сілы.
«У яго рука не працуе, і дыягназы ў заключэнні не дадуць схлусіць, дзе прапісаны парэз, атрафія цягліц, неўрапатыя — гэта толькі што тычыцца рукі! А хто яму забяспечыць у арміі дыету па ўсіх гэтых язвах, гастрытах, эрозіі? Ён не можа паўнавартасна служыць, а яго ставяць у нарады, адправілі ў камандзіроўку на палігон!», — жыхар Гомельскага раёна абураны такім стаўленнем.
Ён піша чарговы зварот — у Адміністрацыю прэзідэнта. Услед за лістом едзем з бацькам салдата ў Мінск, дзе літаральна перад нашым прыездам Давіда зноў паклалі ў шпіталь. У Цэнтральнай ваенна-ўрачэбнай камісіі Узброеных сіл ведалі пра сітуацыю з шараговым Гвоздзевым, бо ліст з Адміністрацыі прэзідэнта пераслалі ў Міністэрства абароны. І хоць 26 мая вердыкт УКК быў «прыдатны», зараз хлопца зноў будуць абследаваць. У ЦВКК запэўніваюць — салдата будуць аглядаць розныя спецыялісты, у тым ліку грамадзянскія лекары. У камісіі не згодныя з бацькам, што ўсе праблемы са здароўем, з страўнікам, сэрцам Давід атрымаў у арміі. Там мяркуюць — а можа ён прыйшоў на тэрміновую службу з гэтым «наборам»? Тады чаму ваенкамат прызнаў яго прыдатным?
«Ён ніколі дома не скардзіўся на страўнік і на сэрца. А зараз у яго яшчэ і зрок стаў падаць!», — заўважае Павал. У ЦВКК запэўніваюць, што лекары — грамадзянскія і ваенныя, разбяруцца.
Сустракаемся з самім Давідам. Шпіталь за ўсе гэтыя месяцы стаў яму месцам службы. Хлопец распавядае, што першапачаткова, на грамадзянцы, ён быў нягодны — з-за скрыўлення насавой перагародкі з парушэннем функцыі дыхання. Маладому чалавеку трэба было рабіць аперацыю.

«Мне давалі яшчэ паўгода, да траўня 2017, каб я паспеў зрабіць аперацыю. Таму што я не дыхаю носам з-за перагародкі, а з-за гэтага пастаянныя ангіны, кашаль і гэтак далей. Але потым нешта перадумалі, і забралі ўсе ж такі ў лістападзе 2016-га. Проста быў у ваенкамаце, мая справа асобна прынеслі і сказалі — мы табе здароўе падправілі, і ты ўжо прыдатны. Потым ужо на тэрміновай службе, пасля лячэння пералому не варушыліся ні пальцы, ні кісць. І рука не разгіналася, тады адправілі ў Мінск. Там сказалі, што рука адновіцца ў лепшым выпадку праз год. Яна і цяпер не цалкам згінаецца і разгінаецца. Нешта рабіць цяжка. Кажуць — нельга фізічныя нагрузкі, але як гэта, калі трэба хадзіць у нарады, працаваць? Напісалі — прыдатны з абмежаваннямі, але якімі менавіта? З камісіі казалі — так усё нармальна ў цябе з рукой! Пабаліць і перастане, што ты жалішся?» — распавядае салдат.
Ён дадае, што ўсе язвы, гастрыт, эрозіі выявілі ў яго ў шпіталі ў Барысаве. «А што ты ясі, якое ў цябе тут харчаванне?», — цікавіцца бацька. «Што даюць, то і ем», — адказвае Давід.
Павел сумняваецца, што ва ўмовах арміі можна забяспечыць паўнавартасную дыету, а для аднаўлення рукі — адсутнасць якіх-небудзь фізічных нагрузак. «Які з яго салдат з такімі хваробамі? Чаму за яго так чапляюцца — няўжо такую ​​вялікую карысць можа прынесці тут з непрацуючай рукой, страўнікам, і праблемамі з сэрцам? Чаму не камісаваць, і хай бы лячыўся дома, аднаўляў здароўе? Дома мы паклапаціліся б пра яго. А так, пры такім лячэнні, вернецца інвалідам, і толькі з-за таго, што лекар і вайскоўцы не хочуць прызнаваць свае памылкі! Ці правільна першапачаткова наклалі гіпс? Ці не з'явіліся ўсе язвы і эрозіі з гастрытам як пабочныя ад прэпаратаў? Чаму зрок на адным воку пісалі ад 0,5-0,6, а цяпер ужо стала адзінка? Як яно магло аднавіцца? Падае зрок — гэта таксама можа, ад унутраных праблем. І наўрад ці далей будзе лепш са здароўем!» — лічыць бацька.

Дыягназы «ваенных» лекараў мы паказалі «грамадзянскаму» доктару.
«Вядома, з такімі дыягназамі магчымасці пацыента абмежаваныя. Тут ёсць вынікі ЭНМГ— электранейраміяграфіі, якія аб'ектыўна паказваюць і пацвярджаюць, што ёсць паталогія, паражэнне нерваў рукі. Адсюль могуць быць і болі, і няздольнасць паўнавартасна працаваць, згінаць і разгінаць руку. Патрэбна рэабілітацыя, і чым хутчэй, тым лепш, каб аднавіць руку, а інакш ён рызыкуе застацца інвалідам», - патлумачыў адзін лекар.
Паводле naviny.by