Павел Латушка: «Помнікі Леніну — скарб Лукашэнкі»
Экс-амбасадар, экс-міністр культуры, а цяпер прадстаўнік НАУ і АПК нечакана выказаўся пра значэнне і колькасць помнікаў Леніну ў Беларусі.
— «Беларусь зменіцца толькі тады, калі гэты помнік будзе вынесены з цэнтральнай плошчы», — пачуў ад мяне першы віцэ-прэм'ер Андрэй Кабякоў, калі стаяў каля акна і глядзеў на помнік Леніну на плошчы Незалежнасці ў Мінску, — узгадвае Павел Латушка ў сваім чарговым відэа.
Гэты помнік узнік на плошчы 90 гадоў таму. У тыя часы Леніны пачалі актыўна з‘яўляцца ў многіх гарадах Беларусі. З прыходам саветаў беларусы прайшлі праз масавае знішчэнне нацыянальнай культуры, гісторыі і мовы, крывавыя рэпрэсіі і пераследы. І асаблівым выклікам з‘яўляецца тое, што чыноўнікі ўжо незалежнай Беларусі гадамі праходзяць каля гэтага помніка.
Прайшло шмат гадоў з таго моманту. З часам сімвал савецкай эпохі стаў сімвалам эпохі лукашызму. Як і ў савецкія часы, сёння ў краіне тысячы палітзняволеных, знішчаецца беларуская культура і мова. Усё па-ранейшаму, толькі імёны выканаўцаў змяніліся.
А сімвал застаўся ранейшым — усё той жа помнік Леніну на цэнтральнай плошчы краіны. І нават на хвалі ўзбуджэння грамадскай свядомасці беларусаў у 2020 годзе сведкам шматтысячных мітынгаў быў таксама ўсё той жа Ленін.
Глядзіце таксама
Палітык адзначае, што нядаўна беларускі гісторык Андрэй Мастыка сабраў інфармацыю пра больш чым тысячу помнікаў, шыльдаў, мемарыяльных знакаў у абласных цэнтрах Беларусі.
— Высветлілася, што ў кожным абласным цэнтры ёсць помнік Леніну, а ў Гомелі нават не адзін. Разам з тым Францыска Скарыны ў мемарыяльным ландшафце абласных цэнтраў няма, як і Якуба Коласа.
Помнікі Леніну — скарб Лукашэнкі. Калі падчас працы міністрам культуры мы рыхтавалі дні беларускага пісьменства ў Ганцавічах, было прынята рашэнне перасунуць помнік Леніну трошкі ўбок з цэнтральнай плошчы.
Складана апісаць, колькі гэта каштавала высілкаў, але ўсё ж такі помнік удалося пасунуць, хоць і не прыбраць.
І акурат такія помнікі Леніну паказваюць сутнасць Лукашэнкі: яму не патрэбны нацыянальныя героі, яго не цікавяць беларускія дзеячы культуры і мастацтва, і, на жаль, варта канстатаваць, што пакуль мы не пазбавімся Ленінаў ва ўсёй краіне, будзем звяртаць увагу на чужых герояў, а не на сваіх, мы наўрад ці можам думаць, што Беларусь стане свабоднай, дэмакратычнай і па-сапраўднаму незалежнай.
Паводле Салідарнасці
Глядзіце таксама
