Лукашэнка мне — ніхто! Беларусь мне — Айчына!
Прапануем вам "Слова ў судзе за пратэст супраць гандлю незалежнасцю
Беларусі", якое Уладзімір Пракопавіч даслаў НЧ.
Лукашэнка мне — ніхто! Беларусь мне — Айчына! Я не толькі маю права — я абавязаны бараніць яе. Любымі сродкамі і
ўсімі сіламі. Паводле Канстытуцыі (Артыкул 57): «Абарона Рэспублікі Беларусь —
абавязак і свяшчэнны доўг грамадзяніна Рэспублікі Беларусь».
І, як магу, я бараню Айчыну, бо яе
прадаюць, а мяне за гэта судзяць. Бо, аказваецца, на тое, каб бараніць
Беларусь, трэба мець дазвол тых, хто яе прадае. І суд мне кажа, што іх воля —
па-над Канстытуцыяй, над маім правам і маім абавязкам.
Як я магу давяраць такому суду? Суддзя,
калі ён грамадзянін Беларусі, мусіў стаяць побач са мной на Плошчы і казаць
«не!» злачыннаму, здрадніцкаму гандлю Айчынай. Гандлю нашай вадой і зямлёй,
жыццямі нашых дзяцей і магіламі нашых продкаў. А суддзя стаіць насупраць мяне ў
судзе і кажа, што я злачынца.
Суддзя не з тымі, хто бароніць Беларусь, а
з тымі, хто прадае яе. Як я магу давяраць такому суддзі? Ніяк. І прыйшоў я ў
суд толькі дзеля таго, каб выказаць яму недавер. Ёсць яшчэ адна прычына, па
якой я сёння ў судзе. Я не хачу, каб у выпадку прысуду да зняволення мяне цікаваў,
каб арыштаваць знянацку, без лекаў і адзежы, АМАП, ці каб людзі са зброяй
ламіліся ў дзверы майго дома, сярод ночы падымаючы маю сям'ю.
Вось я тут, прыгатаваны да турмы,
забірайце. Сям'і маёй, найперш жонцы, і без вас дасталося…
І апошняе. Судзяць у нас, у турму садзяць
«для выпраўлення». Дык вось колькі б мяне ні судзілі і ні садзілі, я
«выпраўлюся» толькі тады, калі не стане ў Беларусі такога, якім ён ёсць цяпер,
суда, і такога над судом, над краінай і народам, антынацыянальнага, хлуслівага,
прадажнага, злачыннага палітычнага рэжыму.