Алесін: Паступова крызіс пяройдзе ў кропку замярзання, а затым таксама паступова рассмокчацца

Ваенны эксперт Аляксандр Алесін выказаў сваю версію, навошта Лукашэнка прыязджаў у пункт пропуску «Брузгі» да мігрантаў, піша «Салідарнасць».

— Лукашэнка заўсёды бярэ на сябе галоўны ўдар на інфармацыйным кірунку, яму неабходна зрушыць з мёртвай кропкі сітуацыю: будучыня мігрантаў не вызначана, краіны Захаду не ідуць яму насустрач. Найхутчэй.
Самым простым варыянтам для мігрантаў стане патрабаванне ад Лукашэнкі, каб ён вярнуў іх дадому. Вядома, Польшча не прапусціць, а Германія не прыме мігрантаў.
Таму неабходна ўказаць на вінаватых у тым, што сітуацыя застыла. Думаю, менавіта гэтым выкліканы прыезд Лукашэнкі ў «Брузгі»: яму неабходна закінуць мяч на тую палову поля, прымусіць Захад апраўдвацца перад тварам мусульманскага і арабскага свету.
На самай справе, рэлігійныя сувязі, кланавасць вельмі моцныя на Усходзе. Таму тое, што адбываецца ў Беларусі, як хвалі па вадзе, разыходзіцца там.
Магчыма, Лукашэнка нясе пэўныя фінансавыя выдаткі, але з інфармацыйнага пункту гледжання відавочна набірае папулярнасці ў краінах Блізкага Усходу і Персідскага заліву.
А там ён хоча атрымаць, з аднаго боку, інвестыцыі (успомнім яго кантакты з ААЭ, Катарам, іншымі нафтавымі манархіямі), а з другога боку, праз сімпатыі да Беларусі хоча спарадзіць дарогу сваім таварам у гэтыя краіны, як ні дзіўна гучыць.
Лукашэнка спрабуе скарыстацца сітуацыяй, каб падставіць пад удар Еўропу і набраць ачкі на Блізкім Усходзе, узмацніць прысутнасць Беларусі як пастаўшчыка высокатэхналагічнай прадукцыі. І каб забяспечыць доступ да інвестыцый у краінах Блізкага Усходу.
— Значыць, канца міграцыйнаму крызісу не відаць?
— Мне здаецца, сітуацыя будзе замарожаная на вельмі працяглы час. Магчыма. Частка мігрантаў вернецца дадому, частка надоўга застанецца ў Беларусі (грошы на іх утрыманне могуць даць багатыя арабскія краіны, часткова — Еўрасаюз), частка прасочыцца праз мяжу на захад, а хтосьці папросіць від на жыхарства ў Беларусі, каб вычакаць зручнага моманту і прарвацца ў жаданую Германію.
Міграцыйны крызіс далёкі ад завяршэння. Захад не стане саступаць патрабаванням Мінска, каб не страціць твар. Хутчэй за ўсё паўстане новы ачаг напружання, з-за якога міграцыйны крызіс адыдзе на другі план; магчыма, падзеі вакол Украіны, яшчэ нешта. Але паступова крызіс пяройдзе ў кропку замярзання, і затым і рассмокчацца.