Топ-10 фільмаў Біла Мюрэя: да 75-годзьдзя актора

Сёньня цудоўнаму актору споўнілася 75 гадоў. У юбілей Біла Мюрэя мы склалі аўтарскі сьпіс з дзесяці лепшых фільмаў майстра. Гэта чалавек, які здольны развесяліць, натхніць і адвесьці ў мэлянхалічны стан адначасова. Прыемнага прагляду!

Акрамя гэтай аўтарскай падборкі, іншыя сьпісы фільмаў глядзіце тут.

Нумар 10. Зомбілэнд (Zombieland). 2009

Як вынікае з назвы, шмат ад стужкі не варта чакаць, але яна мае і свае плюсы, каб быць у стане заняць адзін з вашых вечароў. Фільмы пра зомбі, як вядома, рэжка адрозьніваюцца адзін ад аднаго. Але тут сярод акторскага ансамблю Вудзі Харэльсан, Эма Стоўн, Біл Мюрэй – і засумаваць не прыйдзецца нават снобам.

Гэта змрочная камедыя, якая напоўненая зомбі па самую шыю. Галоўныя героі спрабуюць справіцца з навалай і робяць гэта вельмі сьмешна. Стужка можа пазабавіць вас. А на заўтра вы яе забудзеце.

Нумар 9. Каралеўства Поўні (Moonrise Kingdom). 2012

Стужка Ўэса Андэрсана зьяўляецца мілай одай юнацкаму каханьню, але ў гісторыі пра дзяцей-уцекачоў і выспы, ахопленыя штормам, знаходзіцца месца і для адной з самых ціхіх і кранальных роляў Біла Мюрэя. У ролі няшчаснага ў шлюбе бацькі юнай дзяўчыны, Мюрэй грае чалавека, які кінуўся на волю лёсу ў свой складаны перыяд уласнай разгубленасьці. Тое, што часта называюць крызісам сярэдняга ўзросту.

У кінасьвеце Андэрсана, дзе дзеці здаюцца больш упэўненымі ў сабе, чым дарослыя, герой Мюрэя ўвасабляе далікатнасьць і крохкасьць дарослых, якія страцілі свой компас жыцьця.

Нумар 8. Паляўнічыя за прывідамі 2 (Ghostbusters II). 1987

Другая частка фэнаменальнай камедыі 1984 года (зь якой вы сустрэнецеся ніжэй). «Паляўнічыя за прывідамі 2» застаецца адным з тых фільмаў, якія назаўжды засталіся ў цені папярэдніка. Тым не менш, у гэтай нэонава-сьлізкай вясёлай дурноце маецца майстэрская гульня Біла Мюрэя, якая робіць працяг вартым таго, каб абавязкова паглядзець

Галоўны герой больш фліртуе або жартуе, чым сур'ёзна трымае ў руках навуковае абсталяваньне для пошуку прывідаў. Будзем шчырымі, без яго ўдзелу фільм мог бы адчувацца як замагільнае жыцьцё, якое лепш не дасьледаваць.

Нумар 7. Тутсі (Tootsie). 1982

Выдатны абразец ня глупай камедыі, у якой герой Дасьціна Хофмана, актор, вымушаны зьмяніць сваё сцэнічнае (ды і жыцьцёвае) ўвасабленьне з мужчыны ў жанчыну, каб проста атрымаць працу.

Сапраўднасьць вобраза кабеты, створанай Хофманам, прымушае на імгненьне забыць, што пад парыком і макіяжам насамрэч знаходзіцца адзін з самых таленавітых актораў пакаленьня.

Маладыя Біл Мюрэй і Джэсіка Лэнг дапаўняюць чароўны акторскі ансамбль фільма. Сама стужка спрабуе зьвярнуць увагу на праблемы і перавагі жаночага полу. Тое, з чым носяцца сёньня, было актуальным і нашмат раней. У «Тутсі» гледачы сутыкнуцца з праявамі, калі правы жанчыны становяцца яе сродкам маніпуляцыі.

Нумар 6. Цяжкасьці перакладу (Lost in Translation). 2003

Сафія Копала, дачка тытана кіно Фрэнсіса Форда Копалы, асоба самадастатковая. Яна так і не стала ў першыя шэрагі творцаў, але асобныя працы Сафіі – бліскучы прыклад майстэрства. Менавіта такім прыкладам зьяўляецца стужка з Білам Мюрэем і Скарлет Ёхансэн у галоўных ролях.

Гісторыя заснаваная на малаверагоднай сувязі паміж дзьвюма страчанымі душамі: састарэлым амэрыканскім акторам, якога Біл Мюрэй паказвае з фірмовай мэлянхоліяй, і маладой жанчынай, якая проста плыве па ўласным жыцьці.

Дзеяньне адбываецца ў шматмільённым Токіа, дзе на безьліч людзей існуе прорва самотных.

Нумар 5. Эд Вуд (Ed Wood). 1994

Сумесная праца вялікага тандэму Ціма Бёртана і Джоні Дэпа. Стужка зьяўляецца сьведчаньнем падарожжа чалавека, якога не хвалююць няспынныя няўдачы. Джоні Дэп выконвае ролю Эдварда Д. Вуда-малодшага, якога называюць «горшым рэжысэрам усіх часоў».

Але гэта фільм далёкі ад змрочнасьці, якой можна было б чакаць у гісторыі, пазначанай пастаяннымі паразамі. Гэта прыгожая даніна павагі нязломнаму чалавечаму духу.

Джоні Дэп паказвае вобраз эксцэнтрычнага рэжысэра, напоўненага фенаменальным аптымізмам. Сярод моцных бакоў стужкі варта адзначыць і бліскучыя сумесныя сцэны Джоні Дэпа з Марцінам Ландаў, які грае ролю другаснага вугорскага актора, што спецыялізуецца на фільмах жахаў 30-х гадоў. Разам яны ствараюць дуэт адданага сяброўства, якое праходзіць праз безьліч правалаў іх сумесных стужак. Біл Мюрэй мае не ў фільме не галоўную, але цікавую ролю.

Цудоўная стужка, каб ахінуцца ў нечаканы бок «Залатога веку Галівуда».

Нумар 4. Кава і цыгарэты (Coffee and Cigarettes). 2003

Стужка Джыма Джармуша зьяўляецца склеенай з фрагментаў размоваў, серыі чорна-белых частак, у якіх персанажы размаўляюць, паляць і п'юць каву. Гэта сваеасаблівая кінематаграфічная мазаіка бязьдзейнасьці, якая раскрываецца ў адступленьнях ад няіснага сюжэту. Біл Мюрэй зьяўляецца, бадай, у самым запамінальным сэгменце «Дэлірыюм», граючы самога сябе.

Ён апынуўся ў няёмкай, сюррэалістычнай сустрэчы з рэперамі за адным столікам. Прысутнасьць Мюрэя ўзмацняе дух імправізацыі ў фільме, сьведчачы пра тое, што кіно не заўсёды павінна абапірацца на сюжэт, каб утрымліваць увагу.

Нумар 3. Паляўнічыя за прывідамі (Ghostbusters). 1984

Легендарныя прыгоды каманды навукоўцаў пасьля таго, як яны страчваюць свае зручныя пасады ва ўніверсітэце Нью-Ёрку і вырашаюць стаць «паляўнічымі за прывідамі», каб весьці высокатэхналягічную барацьбу са звышнатуральным за грошы. Яны трапляюць на брамы ў іншае вымярэньне — праём у дзьвярах, што выпускае зло на горад.

Зараз паляўнічыя за прывідамі павінны выратаваць Нью-Ёрк ад поўнага зьнішчэньня. Фірмовая машына, на якой езьдзяць нашыя героі, даўно стала надзвычай папулярнай у фанаў кіно: існуе цэлая індустрыя, што выпускае як падобныя працоўныя копіі, так і рознага кшталту мадэлькі.

Нумар 2. Зламаныя кветкі (Broken Flowers). 2005

Фільм Джыма Джармуша гэта цудоўны прадстаўнік жанру дарожнага кіно. Героі ўвесь час кудысьці едуць, зь імі ўвесь час нешта здараецца. Біл Мюрэй у стужцы грае адну з самых вытанчаных роляў у сваёй кар'еры. Яго герой – былы «дон Жуан», які цяпер знаходзіцца ў сярэдне-позьнім узросьце. Аднойчы да яго прыходзіць ананімны ліст, у якім паведамляецца, што ў яго можа быць сын. Галоўны герой неахвотна адпраўляецца ў пошукі па былых каханках па ўсёй краіне.

Мюрэй грае чалавека, які пастаянна адстае ад уласнага жыцьця. Яго маўчаньне, застылыя выразы твару – стварае партрэт чалавека, які не столькі жыве, колькі назірае за сабой. Жанчыны, якіх ён зноў наведвае, кожная зь якіх выканана ў бліскучай манэры Шэран Стоўн, Джэсікай Лэнг, Фрэнсіс Канрой і Тыльдай Суінтан – утвараюць галерэю жыцьцяў, якія працягваліся без яго.

Нумар 1. Дзень Сурка (Groundhog Day). 1993

На першым радку нашага рэйтынгу – фантастычны і добры фільм з Білам Мюрэем і Эндзі МакДаўэл.

Тэлевізійны сіноптык Філ вымушаны з прадусарам і аператарам ехаць у далёкі, маленькі, правінцыйны і нікому нецікавы гарадок, каб зьняць чарговы сюжэт, як 2-га лютага гарадзкія ўлады выцягнуць з нары сурка, і будуць глядзець, ці ёсьць ад яго цень – калі так, тады мясцовасьць чакае яшчэ 6 тыдняў зімы. Філ вельмі цынічны і зьдзекуецца зь любой нагоды. Каманда абы-як здымае сюжэт, Філ у сувязі са сьнежным штормам вымушаны застацца ў гарадку яшчэ на адну ноч. Надыходзіць раніца, і атрымліваецца, што ўсё пачынаецца наноў і ён пражывае той жа дзень. А потым яшчэ раз. Бясконцы Дзень Сурка. Як жа выблытацца?

Прыемнага прагляду!