Кітайская грамата

Маскоўскі аглядальнік Антон Орехъ пра новыя санкцыі супраць паплечнікаў Пуціна



Пра новыя санкцыі супраць сяброў Пуціна наш народ паслухае з усмешкай. Таму што ў народзе прынята лічыць, што папярэднія санкцыі не так ужо моцна паўплывалі на наша жыццё. У крайнім выпадку, сярэднестатыстычны расеец скажа што-небудзь мацюкальнае пра Абаму, які псуе нам жыццё, але нічога — мы  пацерпім.

На самай справе супраць Расеі ўсё-ткі яшчэ не ўжывалі зубаскрышальных мер, а таму ўсеагульнага і неадкладнага эфекту ад іх не назіраецца.

Але нельга сказаць, што Штаты і Захад зайшлі ў тупік бяссілля і проста ад няма чаго рабіць ганяюць пласцінку па адным і тым жа месцы. Што яны робяць адно і тое ж — абы стварыць бачнасць ціску на непрыступную Расію. На гэты раз да нас прымяняюцца санкцыі некалькі новага тыпу.

Усё ўжо звярнулі ўвагу, што пад удар трапілі не толькі непасрэдна галоўныя і самыя адыёзныя паплечнікі Уладзіміра Уладзіміравіча, але і паплечнікі паплечнікаў. Не ведаю, наколькі гэтыя паплечнікі паплечнікаў на самай справе дапамагалі Цімчанку і Ратэнбергу эфектыўна абыходзіць санкцыі. Думаю, што гэта ўсё ж такі перабольшанне. Не такія наіўныя хлопцы гэтыя янкі, каб дазволіць сябе так абысці. Але намеры, вядома, быць маглі. І нам даюць зразумець, што такія фінты без увагі не застануцца.

Аднак нават не гэта галоўнае. Тут важней шырокі псіхалагічны эфект. І сапраўдныя адрасаты гэтага паслання наогул не з Расіі. Гэта перасцярога для ўсіх тых, хто ў цяперашняе смутны час падтрымлівае з Расіяй камерцыйныя кантакты.

Гэтыя кантакты становяцца небяспечнымі. Нават з лепшых падахвочванняў. Нават калі гэта проста бізнэс і нічога асабістага. Але вы павінны мець на ўвазе, што вашы партнёры могуць апынуцца вельмі сумніўнымі гаспадарамі. Што, уступаючы з імі ў сувязь, вы мімаволі можаце паўдзельнічаць у засваенні Крыма, у абаронных праектах, у вайне ў Данбасе, ва ўзбагачэнні набліжаных рускага дыктатара. А ці патрэбныя вам такія складанасці, падумайце?

Людзі, якія пільна будуць сачыць за працэсамі, не дадуць схлусіць. Страціўшы заходнія крэдыты, мы не атрымалі наўзамен патоку інвестыцый з Кітая, Індыі і іншых альтэрнатыўных краін. У нас няма доступу ні да грошай, ні да сучасных тэхналогій. З Расіі з'язджаюць замежныя спецыялісты. А калісці іх у той жа Маскве было столькі, што яны пачалі канкураваць па колькасці з пасланцамі асобных сярэднеазіяцкіх рэспублік.

З Расіяй стала нявыгадна працаваць не толькі таму, што мы самі ствараем няважныя ўмовы для бізнесу, але і таму, што санкцыі могуць ударыць і па нашым партнёрам зараз ужо ў любы момант. Вядома, для звычайных грамадзян гэта ўсё, прабачце за каламбур, кітайская грамата і мы не адчуем новых санкцый літаральна на сабе. Але вада камень точыць і з часам усё гэта, безумоўна, выявіцца. Пытанне — як хутка. Але нават калі не хутка — то гэта не значыць, што ніколі.

Паводле: "Эхо Москвы"