Палітолаг: Думаю, адказ Ізраіля Ірану будзе вельмі жорсткі

Іран сваім ўдарам па Ізраілю паказаў, што тэхналогіі, якімі ён карыстаецца і якімі, дарэчы, ён дапамагае Расіі ў вайне супраць Украіны, састарэлыя. Яны не ідуць ні ў якое параўнанне з тым, што мае Ізраіль і заходнія хаўруснікі.

Чаму расійская і лукашэнкаўская прапаганда радуюцца ракетным ударам Ірана?

Іран запусціў сотні ракет у бок Ізраіля. «Жалезны купал» і хаўруснікі ЦАХАЛ іх перахапілі. Ці быў удар Тэгерана абмежаваным? Ці іх зброя настолькі адстае ад ізраільскай?

Пра гэта і не толькі сайт Charter97.org пагаварыў са славацкім палітолагам і прэзідэнтам Інстытута грамадскіх праблем (IVO) (Браціслава) Рыгорам Месежнікавым:

— Я думаю, што першы момант, напэўна, не зусім падыходзіць для таго, каб растлумачыць тое, што адбываецца. Думаю, што Іран якраз хацеў прычыніць Ізраілю сапраўды сур'ёзную шкоду. Цалкам відавочна, што ён хацеў як мінімум пашкодзіць вайсковую інфраструктуру Ізраіля, а калі выйдзе, то прычыніць шкоду і ў іншых сферах.

Не думаю, што там было нейкае першапачатковае меркаванне аб умеранай атацы. У мяне няма інфармацыі аб тым, наколькі вялікі арсенал іранскіх узбраенняў. Магчыма, у іх проста няма дастатковай колькасці, каб яны маглі сабе дазволіць запусціць больш ракет. Іран запусціў недзе блізу 200 ракет, і можа быць, ім проста было патрэбна эканомна да гэтага падысці.

Гэта значыць, я думаю, што першы момант — не самы галоўны. А калі разглядаць другі, то спецыялісты, якія мелі магчымасць прааналізаваць ракеты, што ўпалі ў Ізраілі, яны сігналізуюць, што Іран мае састарэлую сістэму ўзбраенняў. А ізраільская супрацьпаветраная абарона настолькі эфектыўная, што хаця шкода, вядома, нейкая была прычыненая, але яна была далёка не такая моцная, на якую разлічваў Іран.

Я думаю, што тут яшчэ, мусіць, Іран проста не ўлічыў досвед свайго першага ўдару, там, у прынцыпе, былі супастаўныя колькасці гэтых ракет. На гэты раз было задзейнічана крыху больш ракет, але ўжо тады было ясна, што Ізраіль значна больш эфектыўны ў сваёй сістэме супрацьпаветранай абароны. Плюс зараз, як і тады, дапамаглі заходнія хаўруснікі, а таксама і Ярданія, якая таксама дапамагла частку гэтых ракет збіць.

Так што Іран проста паказвае, што ягоныя тэхналогіі, якімі ён карыстаецца і якімі, дарэчы, ён дапамагае Расіі ў вайне супраць Украіны, сапраўды састарэлыя. Яны не ідуць ні ў якое параўнанне з тым, што мае Ізраіль і заходнія хаўруснікі.

— Ці будзе адказ Ізраіля жорсткім ці ўсё ж там аддадуць перавагу абмежаванаму ўдару, каб не дапусціць вялікай вайны на Блізкім Усходзе?

— Я думаю, што гэта ўсё ж будзе вельмі жорсткі адказ. Розныя рэсурсы пішуць, што гэта будзе проста скрышальны ўдар.

Мне здаецца, што не паўторыцца тое, што адбылося пасля першага ўдару, калі ўвогуле першы раз у гісторыі хаўруснікі дапамаглі Ізраілю абараніцца. Быў пэўны, так бы мовіць, ціск на Ізраіль, каб ён не адказваў занадта цвёрда. У выніку Ізраіль абмежаваўся сімвалічным ударам па нейкай там асобнай сістэме ўзброеных сіл Ірана.

Ужо тады было ясна, што Ізраіль не быў у захапленні ад такога абмежавання, бо іх досведбарацьбы з такімі ворагамі, як ХАМАС і «Хезбала», якія з'яўляюцца проксі Ірана, паказвае, што з імі немагчыма дамовіцца, гэтак жа як немагчыма дамовіцца з Іранам.

Учора ў Вашынгтоне адзін з прадстаўнікоў амерыканскай адміністрацыі выказаўся ў тым сэнсе, што ЗША ўжо не здольныя адгаварыць Ізраіль ад цвёрдага адказу.

Нават такіх спроб, мяркуючы па ўсім, ужо не робіцца. Амерыканская адміністрацыя ясна і адназначна падтрымала права Ізраілю на самаабарону і ўдар у адказ. Думаю, Ізраіль зараз збірае сілы для моцнага зваротнага ўдару, хоць былі чаканні, што адказ рушыць услед у першую ж ноч.

Галоўнае пра другі ў гісторыі ракетны ўдар Ірана па Ізраілі

Хутчэй за ўсё, Ізраіль падыдзе да гэтага больш старанна і сістэмна. Найбліжэйшым часам можна чакаць вельмі жорсткага адказу.

Судзячы па ўсім, ён будзе накіраваны не толькі на вайсковую інфраструктуру, але і на ключавыя аб'екты іранскай эканомікі, такія як энергетычная сістэма.

Магчыма, Ізраіль не адразу пойдзе на ўдар па ядзернай інфраструктуры Ірана, гэта могуць пакінуць як наступны крок, калі пасля жорсткага ўдару Іран працягне свае дзеянні. У такім выпадку, калі Тэгеран не спыніцца, Ізраіль можа нанесці ўдар і па ядзерных аб'ектах.

— Расійская і лукашэнкаўская прапаганда актыўна ў гэтай гісторыі радаваліся іранскаму ўдару па Ізраілі. Чаму?

— Яны, імаверна, хочуць стварыць у сваёй аўдыторыі адчуванне, што нават хвалены Ізраіль прапускае ўдары. У гэтым кантэксце яны спрабуюць паказаць, што тое, што зараз вырабляе (у добрым сэнсе слова) Украіна на расійскай тэрыторыі, пашкоджваючы энергетычную і вайсковую інфраструктуру, — гэта нармальна. Маўляў, калі Расія прапускае ўдары, то гэта нічога асаблівага, бо нават Ізраіль дапускае такія выпадкі. Думаю, менавіта таму яны пачалі гэтую прапагандысцкую кампанію.

Хоць рыторыка зараз не такая жорсткая, як у часы сацыялізму, калі савецкая прапаганда туманіла мазгі грамадзянам усімі гэтымі выказваннямі аб ізраільскай ваеншчыне, сіянізме і іншым, Расія, на мой погляд, разглядае Ізраіль як апанента і апанента на Блізкім Усходзе. Ізраіль — гэта дзяржава, якая належыць да заходняга свету і супрацоўнічае з Захадам.

Пра ядзерныя боегалоўкі, якія ціснуць на цэнтры прыняцця рашэнняў

Праз апасенні Ізраіля перад магчымым ціскам або падрыўнымі дзеяннямі Расіі, падтрымка Украіны з яго боку не распаўсюджвалася на вайсковую дапамогу. Але палітычна Ізраіль падтрымліваў Украіну, а зараз гэта яшчэ больш відавочна. Я сачу за ізраільскімі СМІ і бачу, што стаўленне да Расіі змянілася: ніякіх сімпатый больш няма, за выключэннем некалькіх расійскіх агентаў уплыву, якіх там, дарэчы, не так шмат.

Асноўны палітычны істэблішмент Ізраіля зараз адназначна на баку Украіны. Гэтаму спрыяе і той факт, што Іран падтрымлівае Расію, пастаўляючы ёй зброю, а Расія, мяркуючы па ўсім, перадае Ірану нейкія вайсковыя тэхналогіі. Таму ўсе намаганні расійскай прапаганды, яе крытыка Ізраіля і абурэнне наконт таго, што Ізраіль ліквідаваў Насралу, хутчэй за ўсё, не прынясуць ніякага выніку. Нават расійская аўдыторыя наўрад ці ўспрыме гэта ўсур'ёз.