Пуцін павышае стаўкі, таму што час працуе супраць яго

Час працуе супраць Пуціна, менавіта таму ён настойвае на больш хуткім прыняцці сваіх знешнепалітычных патрабаванняў аб новым раздзеле Еўропы на сферы ўплыву.

Напружанасць вакол Украіны не спадае, піша расійскі палітолаг Фёдар Крашаніннікаў. Пуцін з дня на дзень патрабуе хутчэйшага прыняцця ЗША і Еўропай прапанаваных ім умоў. 21 снежня на пашыраным пасяджэнне калегіі Міністэрства абароны прэзідэнт РФ выступіў з цэлым шквалам новых заяў і абвінавачванняў у адрас Захаду.

Пуга і пернік па-пуцінску

Патрабаванні Пуціна да Захаду і перш за ўсё да ЗША зводзяцца да неадкладнага падзелу Еўропы на зоны ўплыву, у рамках якога постсавецкія краіны, і перш за ўсё Украіна, павінны ў сваёй знешняй і ўнутранай палітыцы ўлічваць інтарэсы Расіі. Такая пастаноўка пытання ўжо сама па сабе выключае магчымасць кампрамісу і ставіць пад пытанне сэнс будучых перамоў.

Наўрад ці прэзідэнт Расіі верыць у тое, што Захад пагодзіцца даць яму права паступаць з Украінай на сваё меркаванне і прызнае анексію Крыма. Але ў тое, што ЗША і Еўропу можна прымусіць "умыць рукі" і моўчкі глядзець на тое, што Пуцін будзе рабіць з суседняй краінай, ён, мяркуючы па ўсім, цалкам верыць. Урэшце, яшчэ ў 2008 годзе штосьці падобнае Расія зрабіла з Грузіяй. І Маскве ўсё сышло з рук. Чаму б зноў не зрабіць гэтак жа?

Такі, відавочна, яго разлік і цяпер: Захад не гатовы падпісацца пад маральна непрымальным для яго пагадненнем аб падзеле Еўропы? Ну, і не трэба, проста адвярніцеся ненадоўга ўбок і абмяжуйцеся асуджэннем і млявымі санкцыямі, пакуль з Украінай у яе цяперашнім выглядзе будзе скончана.

Захад перад выбарам

Варыянтаў далейшага развіцця падзей не так і шмат.

Дрэнныя варыянты відавочныя: Захад ці будзе вымушаны пайсці на нейкія радыкальныя меры дзеля падтрымання суверэнітэту і тэрытарыяльнай цэласнасці Украіны, што прывядзе да немінучага росту напружанасці на месяцы і гады наперад і створыць унутрыпалітычныя цяжкасці для ўрадаў краін НАТА, ці ж ва Украіне пачнецца вайна, якую потым усё роўна давядзецца спыняць і садзіцца за стол перамоваў усё з той жа Расіяй, прычым, магчыма, на значна горшых умовах.

Вядома, вайсковая авантура ва Украіне можа прывесці рэжым да калапсу, як на гэта некаторыя спадзяюцца. Але такі сцэнар рэальны толькі, калі Украіна зможа эфектыўна супрацьстаяць агрэсіі ў адзіночку. У адваротным жа выпадку рэжым Пуціна можа ўмацавацца і стаць яшчэ больш агрэсіўным.

Час працуе супраць Пуціна

І ўсё ж такі адносна добры варыянт пакуль яшчэ ёсць: любой цаной збіць тэмп развіцця сітуацыі, які навязваецца Пуціным, і пачаць перамовы і кансультацыі, і на іх «забалбатаць», кажучы словамі самога Пуціна, яго прапановы і тым самым выйграць час.

Час працуе супраць Пуціна, ён сам гэта выдатна разумее і таму так спяшаецца, пастаянна падвышаючы стаўкі. Ён не можа бясконца трымаць на межах Украіны велізарнае войска ў баявой гатоўнасці, не можа бясконца прадаваць свайму электарату вобраз пераможнага лідара без якіх-небудзь бачных перамог, не можа бясконца адкладаць размову аб надзённых праблемах краіны, спасылаючыся на востры крызіс у адносінах з Захадам.

Калі ў найбліжэйшыя дні не наступіць развязка, то ўжо праз некалькі тыдняў Пуцін воляй-няволяй будзе вымушаны вярнуцца да рэгулявання рознічных цэн на макароны і грэчку, беспаспяховым заклікам да расіян вакцынавацца і мірыцца з абмежаваннямі на фоне чарговай хвалі пандэміі.

Паводле zautra.by