Вучоныя здолелі вылучыць ДНК старажытнага гіганцкага ляніўца

Калектыў навукоўцаў вылучыў фрагменты ДНК Міладона Дарвіна (Mylodon darwinii) — апошняга прадстаўніка гіганцкіх ляніўцаў, што жылі ў Патагоніі каля дзесяці тысяч гадоў таму.

Падчас падарожжа на караблі «Бігль» Чарльз Дарвін знайшоў каля горада Байан-Бланка вялікую колькасць костак вымерлых жывёл. Вядомы анатам і заолаг Рычард Оўэн, даследваў сабраныя Дарвінам палеанталагічныя калекцыі і апісаў шэраг новых відаў ды даў аднаму з іх назву Міладон Дарвіна. Тады ад гэтай жывёлы была вядомая толькі ніжняя сківіца з зубамі, але ў 1896 годзе ў Чылі, у пячоры, названай пазней Миладонавай (Куэва-дэль-Міладон), былі знойдзены іншыя ўзоры яго касцей, а таксама кіпцюры, фрагменты скуры з рэшткамі воўны і нават гной. Міладон Дарвіна саступаў у памеры рэкордна буйному гіганцкаму ляніўцу, такому, як той жа мегатэрый, але ўсё роўна быў вельмі вялікім: тры метры ў даўжыні і важыў каля тоны.
Зараз навукоўцы змаглі атрымаць фрагменты мітахандрыяльнай і ядзернай ДНК міладона з косці узростам 13 тысяч гадоў, знойдзенай у Міладонавай пячоры. Хоць звычайна ў трапічным клімаце Паўднёвай Амерыкі старажытная ДНК захоўваецца дрэнна, сухі і халодны клімат Міладонавай пячоры спрыяў захаванню ДНК у гэтай костцы.
Даследчыкі супаставілі атрыманыя ўчасткі геному з генома, хто жыве цяпер сваяком милодонов — двухпальцымі гультай (Choloepus didactylus). Вынікі аналізу паказваюць, што продкі двух гэтых відаў разышліся каля 22 мільёнаў гадоў таму. Навукоўцы спадзяюцца, што выключна добры стан узораў дазволіць ім у далейшым атрымаць поўны геном Міладона Дарвіна.
Паводле Pro Science