Die Presse: Уяўнае рашэнне нафтаздабываючых краін

  Чатыры нафтаздабываючых краіны дамовіліся аб абмежаванні вытворчасці. Але рынак не падманеш. 



Рынак ведае, што ўсё залежыць ад таго, ці далучыцца да плана Іран. Пра гэта піша Эдуард Штайнер ў артыкуле «Уяўнае рашэнне нафтаздабываючых краін», апублікаваным на сайце газеты DiePresse.

У апошні час усё тэлефоны разагрэліся дачырвана. Зборная па футболе міністэрства энергетыкі Расійскай Федэрацыі ў апошнія тыдні не магла быць упэўненая, што Аляксандр Новак, міністр, зможа адцягнуцца ад працы і прыйсці на трэніроўку, распавядалі яго супрацоўнікі. Перш за ўсё, у напружанні яго трымаў прэзідэнт Венесуэлы, чыя краіна больш за ўсіх пацярпела з-за падзення коштаў на нафту ў апошні год-паўтара. Па чарзе ён тэлефанаваў у Расію, Саудаўскую Аравію і Катар, каб пераканаць усіх прыехаць на сустрэчу. Гэта адбылося: упершыню з канца 2014 года міністры энергетыкі чатырох краін дамовіліся спыніць падзенне коштаў, утрымліваючы прапанову на ўзроўні студзеня.

Паветраныя замкі

Тое, што здаецца прарывам, на самой справе не больш, чым першы крок да стабілізацыі цэн. Па-першае, пагадненне залежыць ад таго, ці далучацца да яго іншыя вытворцы — асабліва Іран і Ірак, таму міністр нафты Венесуэлы, Еўлогіа Дэль Піна, едзе ў Тэгеран. Па-другое, дасягнутая дамова не з’яўляецца фармальным пагадненнем, яно не накіравана на зніжэнне здабычы, а толькі прадухіляе далейшы рост яе аб’ёмаў. Паказальна, што менавіта гэтыя чатыры краіны, з рэкорднай здабычай, не запланавалі ніякага прыросту ў 2016 годзе. «Яны будуюць паветраныя замкі», — сказаў Ойген Вайнберг, нафтавы аналітык у Commerzbank. Рэакцыя рынка была адпаведнай: каціроўкі нафты, якія за дзень да гэтага выраслі на 6%, на працягу дня знізіліся прыкладна на 5%. Найбольш важная інфармацыя з Дохі заключаецца ў тым, што краіны-вытворцы сутыкнуліся з сур’ёзнымі фінансавымі праблемамі, сказаў Вайнберг.

Падзел палітыкі і эканомікі

У адрозненне ад гэтых чатырох краін, Іран і Ірак маюць намер павялічыць здабычу. Асабліва Іран пасля адмены санкцый хоча ўдвая павялічыць бягучыя аб’ёмы экспарту, да двух мільёнаў барэляў у дзень. І гэта з улікам таго, што ва ўсім свеце штодня здабываюць на 1,5 млн барэляў больш, чым неабходна. «Самае важнае, каб Іран пагадзіўся», — патлумачыла Вольга Голант, прэс-сакратар Аляксандра Новака.

«Іран вядзе адмысловую гульню і, улічваючы маючыя адбыцца выбары, можа дзейнічаць абсалютна непрадказальна», — сказаў Аляксей Малашэнка, эксперт па Блізкім Усходзе ў Інстытуце Карнегі (Масква). Малашанка не здзіўляецца з таго, што рускія дамовіліся з саудаўцам ў Досе, хоць у Сірыі яны небяспечна блізкія да вайсковага супрацьстаяння. «З нафтай ў іх агульныя праблемы. Тут палітыка аддзеленая ад эканомікі».

Акрамя таго, Голант настойвае, што яе міністэрства пастаянна падтрымлівае канструктыўныя кантакты з саудаўцам. «Але гэта не спрыяе палітычнаму збліжэнню з Саудаўскай Аравіяй», — падкрэсліў Малашанка. Ніхто не хоча ваеннага супрацьстаяння ў Сірыі, але Масква зацікаўлена ў тым, каб усе па-ранейшаму гаварылі аб вялікім напружанні. «Гэта адзіны спосаб апраўдаць сваю прысутнасць у рэгіёне».

Чытайце таксама: Як нафтавыя кошты ўплываюць на Беларусь:Нафта таннее, грошы заканчваюцца