Зона адчужэння праз 35 гадоў. Фотарэпартаж
26 красавіка 1986 года ў 01:23 на 4-м энергаблоку Чарнобыльскай атамнай электрастанцыі падчас правядзення пазаштатнага выпрабавання працы турбагенератара адбыліся паслядоўна два выбухі. У выніку будынак рэактарнага памяшкання быў разбураны, а ў атмасферу выкінута вялікая колькасць радыёактыўных рэчываў.
У гэты час на станцыі працавалі каля 400 чалавек. Непасрэднымі прычынамі аварыі з'явіліся дапушчаныя работнікамі электрастанцыі парушэнні правілаў эксплуатацыі рэактарных установак, а таксама канструктыўныя недахопы ядзернага рэактара тыпу РБМК-1000, якія і ператварылі памылкі персаналу ў выбух на АЭС.
У выніку катастрофы на ЧАЭС амаль ¼ частка Беларусі (23%) была забруджаная даўгавечнымі радыенуклідамі, перыяд паўраспаду якіх, напрыклад, як плутонія-239, складае 24 тысячы гадоў.
Агульная колькасць насельніцтва ў 30-кіламетровай зоне вакол АЭС была больш за 100 тысяч чалавек, у «горадзе атамшчыкаў» Прыпяці пражывалі каля 50 тысяч чалавек. Усе яны былі эвакуяваныя пасля катастрофы.
Нават праз 35 гадоў у горадзе-спадарожніку АЭС Прыпяці не жывуць людзі, хоць у горадзе і праводзілася дэзактывацыя і яго мылі ліквідатары аж да 1991 года. Многія будынкі знаходзяцца ў аварыйным стане, без належнага нагляду прырода паступова забірае іх сабе.
Вось так зараз выглядаюць Прыпяць, ЧАЭС і ўвогуле зона адчужэння.
«Рыжы лес» — участак у складзе ляснога ўрочышча Янаў у 2 км на паўночны захад ад комплексу ЧАЭС. Лес на гэтым участку загінуў пры праходжанні выкіду ад выбуху рэактара. Назва абумоўлена характэрным чырвона-бурым колерам загінулай ігліцы. Пры правядзенні дэзактывацыі дрэвы на дадзеным участку былі знесены і пахаваны пад пластом зямлі
Пасля катастрофы на ЧАЭС у пакінутым горадзе Прыпяць з'явіліся графіці, якія атрымалі назву «Цені Чарнобыля»
Унутранае памяшканне аднаго з будынкаў на цэнтральнай плошчы ў «горадзе атамшчыкаў» Прыпяці
Каланада на цэнтральнай плошчы Прыпяці, якая злучае Палац культуры і гасцініцу
Бяздомныя сабакі ў горадзе Прыпяць
Кола агляду ў Парку забавы ў Прыпяці, адкрыццё парку планавалася на 1 мая 1986 года, але гэтага так і не адбылося
Фотаздымкі пасля катастрофы на ЧАЭС на базе транспарту ATX-2 (перасоўная механізаваная калона №35). Тут знаходзіцца спецтэхніка, якая выкарыстоўвалася для тушэння пажару на ЧАЭС пасля выбуху рэактара
Унутранае памяшканне на аўтабазе перасоўнай механізаванай калоны №35, дзе цяпер захоўваецца спецтэхніка, выкарыстаная для тушэння пажару на ЧАЭС.
База транспарту ATX-2 (перасоўная механізаваная калона №35), тут знаходзіцца спецтэхніка, якая выкарыстоўвалася для тушэння пажару на ЧАЭС пасля выбуху рэактара
Саркафаг (новы бяспечны конфайнмент) над 4-м энергаблокам Чарнобыльскай АЭС, уяўляе сабой ізаляцыйнае рухомае арачнае збудаванне над разбураным рэактарам, дадзены аб'ект накрыў сабой састарэлае «Сховішча»
Від на першы і другі энергаблокі Чарнобыльскай АЭС, якія пасля катастрофы яшчэ працягвалі працаваць, канчаткова спыненыя ў 1996 і 1991 (пасля пажару ў машыннай зале) адпаведна
Від на саркафаг над чацвёртым энергаблок Чарнобыльскай АЭС, дзе 26 красавіка 1986 здарыўся выбух ядзернага рэактара
Помнік воінам-землякам каля закінутага дзіцячага сада урочышча Капачы, які знаходзіцца ў 10-кіламетровай зоне адчужэння
Закінуты дзіцячы сад урочышча Капачы, які знаходзіцца ў 10-кіламетровай зоне адчужэння
Знак радыяцыйнай небяспекі ў зоне адчужэння
Закінуты дом каля «Дугі» (радыёлакацыйнай станцыі для сістэмы ранняга выяўлення пускаў міжкантынентальных балістычных ракет)
«Дуга», або Чарнобыль-2 — загарызонтная радыёлакацыйная станцыя для сістэмы ранняга выяўлення пускаў міжкантынентальных балістычных ракет, вышыня складае 135 метраў