Улада — як брантазаўр: Пакуль імпульс дойдзе ад хваста да галавы і назад, паловы хваста ўжо не хапае

Так уладкаваная беларуская стабільнасць. Без імпульсу на вышэйшым дзяржаўным узроўні яна на бедства рэагаваць не ўмее, піша аўтар тэлеграм-канала «Лісты да дачкі».

У сераду цыстэрны з вадой і сілавыя электрастанцыі ад Міністэрства абароны прыбылі ў пацярпелы ад урагану Мазыр. Заўваж, яны прыбылі не ў панядзелак, калі іх там больш за ўсё не хапала. Не ў аўторак, калі ад іх магла быць вялікая карысць. Яны даехалі да раёнаў бедства толькі ў сераду. Лепш, вядома, позна чым ніколі, але гэтая дапамога прыбыла так позна, што можна было ўжо і ніколі.

А ведаеш чаму цыстэрны Міністэрства абароны даехалі да раёнаў бедства толькі да серады? Таму што іх адправілі ўвечары ў аўторак. А ведаеш чаму іх адправілі толькі ўвечары ў аўторак? Таму што да аўторка генералы пра стыхійнае бедства былі не ў курсе. Да аўторка ў генералаў указанняў пра стыхійнае бедства не было.

А ў аўторак генералам паступіў вышэйстаячы імпульс. І не ім адным. У аўторак сёй-той адцягнуўся на хвілінку ад глабальнай перабудовы свету і сказаў, што бедства трэба ліквідаваць за суткі. І ўсё закруцілася. Не толькі ў генералаў. 

Вось да аўторка мясцовае начальства разбіралася з бедствам у асноўным неяк сваімі сіламі і небагатымі ўнутранымі рэзервамі. А ў аўторак бедства прызналі на вышэйшым дзяржаўным узроўні — і туды адразу накіравалася найлепшыя сілы, якія маглі знайсці.

Таму што так уладкованая стабільнасць. Без імпульсу на вышэйшым дзяржаўным узроўні яна на бедства рэагаваць не ўмее. Не, а як ты будзеш рэагаваць, калі ўказанняў рэагаваць не было?

Гэта значыць пакуль усё ідзе па плане, стабільнасць спраўна функцыянуе. Таму што ў адказных сведак стабільнасці ёсць дакладныя інструкцыі і расклад службовых абавязкаў. Але на кожную надзвычайную сітуацыю інструкцый не напасешся. Таму калі здарылася што-небудзь надзвычайнае, то спачатку інфармацыю аб тым, што здарылася, перадаюць знізу ўверх, а потым чакаюць ад сяго-таго зверху кіруючага імпульсу.

А кагосьці таксама можна зразумець. У кагосьці галава занятая вялікімі геапалітычнымі манеўрамі. У яго можа няма часу, каб ўнікаць у дробныя бытавыя праблемы жыхароў Мазыра, якія засталіся без вады і святла. Дробныя бытавыя праблемы да яго занятай галавы не адразу даходзяць. Таму кіруючы імпульс, бывае, позніцца. Ну як у брантазаўра. Пакуль імпульс дойдзе ад хваста да галавы і назад, паловы хваста ўжо не хапае.

І ніякім іншым спосабам гэтую стабільнасць ужо не ўладкуеш. Таму што яе вертыкаль улады скамянела, зноў жа, як шкілет таго брантазаўра. Таму што людзі, схільныя да прыняцця самастойных рашэнняў, на вышэйшым і сярэднім узроўні стабільнасці доўга не выжываюць.