Сваякоў Бабарыкі не пусцілі на прыём да кіраўніцтва Дэпартамента выканання пакаранняў

Сваякі былога кандыдата ў прэзідэнты Віктара Бабарыкі спрабавалі трапіць на прыём да кіраўніцтва Дэпартамента выканання пакаранняў МУС, але беспаспяхова. Пра гэта паведаміла прэс-служба палітыка. Дзе зараз знаходзіцца палітвязень і які стан яго здароўя, па-ранейшаму невядома.

Фота reuters

Фота reuters

Менавіта ў ДВП адказваюць за ўтрыманне і бяспеку зняволеных — у тым ліку і Віктара Бабарыкі.

На прыёме родныя хацелі даведацца пра месцазнаходжанне і стан здароўя палітвязня, а таксама атрымаць магчымасць убачыць яго і пераканацца, што з ім усё добра.

«Прыём не адбыўся, і не ўдалося нічога даведацца пра стан здароўя», — адзначае штаб Бабарыкі.

«Сваякі працягнуць дамагацца інфармацыі і сустрэчы з Бабарыкам праз адказныя за гэта органы дзеючай улады. Мы просім усе прысутныя ў Мінску міжнародныя арганізацыі і дыпламатычныя місіі аказаць садзейнічанне ў атрыманні інфармацыі аб стане Віктара Бабарыкі», — гаворыцца ў паведамленні.

Гэта не першая спроба каманды былога кандыдата на пасаду прэзідэнта даведацца пра стан яго здароўя і месцазнаходжанне.

На мінулым тыдні паплечнікі палітыка атрымалі адказ на свой запыт ад адміністрацыі наваполацкай калоніі, якая карыстаецца сумнай славай у сувязі са шматлікімі сведчаннямі аб катаваннях там вязняў.

«Убачыць Віктара Бабарыку сёння, 29 красавіка, зноў не ўдалося, — паведамляў тады тэлеграм-канал палітыка. — Дакладнай інфармацыі пра яго месцазнаходжанне і стан па-ранейшаму няма.

Аднак сёння прадстаўнік адміністрацыі папраўчай калоніі паведаміў, што зняволены Бабарыка нібыта "жывы і здаровы", працягвае адбываць пакаранне. Наколькі гэтая інфармацыя адпавядае рэчаіснасці, нам невядома.

У бальніцы горада Наваполацк, куды раней быў дастаўлены Віктар Бабарыка, ад каментароў зноў адмовіліся».

Вядома, што яшчэ раніцай 27 красавіка Бабарыка знаходзіўся ў хірургічным аддзяленні цэнтральнай бальніцы Наваполацка.

«Віктар Бабарыка знаходзіцца ў здавальняючым стане», — сказалі ў той дзень журналістам у ардынатарскай хірургічнага аддзялення.

Упершыню інфармацыя пра шпіталізацыю палітыка з'явілася ў тэлеграм-канале «Р*бочы рух». Аўтары канала пісалі, што былога банкіра прывезлі ў бальніцу ў ноч на 25 красавіка са слядамі збіцця і пнеўматораксам.

Пазней медыцынскі тэлеграм-канал «Белыя х*латы» паведаміў, што ў Віктара Бабарыкі стаіць дрэнажная прылада, ён ходзіць сам. Такая інфармацыя, нібыта, паступіла ад сведак у наваполацкай бальніцы: «Раніцай ішоў сам, яго кудысьці везлі з лякарні. Выглядае збітым, але ягонага дыягназу я не ведаю».

Святлана Ціханоўская ўвечары 26 красавіка пракаментавала жахлівую сітуацыю з Бабарыкам: «З'явілася інфармацыя, што Віктар Бабарыка трапіў у бальніцу са слядамі збіцця. Мы патрабуем публічна прадэманстраваць, у якім ён стане. Мы патрабуем допуску адвакатаў і сваякоў да яго. Любыя іншыя дзеянні будуць трактавацца як наўмыснае прычыненне шкоды жыццю і здароўю».

У штабе палітыка паведамілі, што інфармацыі пра Віктара Бабарыку ў іх не было некалькі месяцаў.

«Каля двух месяцаў ад Бабарыкі не паступае пісьмовая карэспандэнцыя. У апошні час ён увесь час знаходзіцца ў ШІЗА. Адвакат Бабарыкі таксама не можа працаваць. 20 сакавіка была аднаразовая аблава на шэсць адвакатаў, у тым ліку на адваката Віктара Бабарыкі», — дадалі ў штабе.

Абаронца экс-банкіра не можа працаваць і наведваць свайго кліента: ён быў затрыманы 20 сакавіка падчас аблавы на адвакатаў, нагадвае «Нямецкая хваля».

Нагадаем, 18 чэрвеня 2020 года яго затрымалі разам з сынам Эдуардам, прычым абвінавачанні Бабарыку-старэйшаму выстаўляліся эканамічныя: «легалізацыя злачынных даходаў» і «атрыманне хабару ў асабліва буйным памеры». А вось прысуд аказаўся палітычным: 14 гадоў калоніі ўзмоцненага рэжыму, буйны штраф і шматмільённая кампенсацыя таемнай «шкоды дзяржаве». Сваёй віны Віктар Дзмітрыевіч не прызнаў.

А 20 снежня 2021 года Вярхоўны суд прысудзіў Віктара Бабарыку да 14 гадоў калоніі ўзмоцненага рэжыму.

Суд прызнаў палітыка вінаватым па двух артыкулах Крымінальнага кодэкса: «Атрыманне хабару ў асабліва буйным памеры» (ч. 3 арт. 430) і «Легалізацыя сродкаў, атрыманых злачынным шляхам» (ч. 2 арт. 235). Ён адзіны з васьмі абвінавачаных па справе «Белгазпрамбанка» не прызнаў віны па ўсіх эпізодах абвінавачання.