Мікіта Мікада: У Беларусі ідзе грамадзянская вайна
Сузаснавальнік PandaDoc распавёў, чаму не змог застацца абыякавым да таго, што адбываецца на радзіме.
Мікіта Мікада лічыць, што ў Беларусі ідзе грамадзянская
вайна. Пра гэта ён сказаў у эфіры канала «Рускія норм!».
— Я згодны з тым, што ў Беларусі ідзе грамадзянская вайна.
Абвясціўшы сваю ініцыятыву, я і іншыя, хто рабіў гэты праект, мы не хацелі
рабіць рэвалюцыю, мы хацелі спыніць гвалт. Калі б я ці нехта ведаў, што нашым
хлопцам з высокай доляй верагоднасці пагражае небяспека, то яны б з'ехалі. У
нас быў бюджэт на пераезд з Беларусі, калі ўсё гэта пачалося, — пракаментаваў
Мікада затрыманне супрацоўнікаў беларускага офіса PandaDoc.
Ён распавёў, што нават у жніўні напярэдадні не выяўляў
ніякай цікавасці да прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі, таму што быў упэўнены, што
«іх зноў сфальсіфікуюць, потым выйдзе 60 тысяч чалавек, іх арыштуюць і праз
пару сутак адпусцяць».
— Але 9 жніўня мне сябар даў слухаўку і кажа, паслухай, у
вас у Беларусі нейкая дзвіжуха адбываецца. Я слухаю і разумею, што сапраўды
выйшла шмат людзей. Падумаў: нічога сабе!
На наступны дзень адкрыў інтэрнэт, а там гэтыя сцэны
збіванняў, выбухі гранат — і наступіў шок. Потым даведаешся, што кагосьці з
сяброў збілі або зачапіла гранатай, і разумееш, што ў мяне на радзіме пачалася
вайна. Незразумела, навошта, — успомніў бізнесмен.
Ён прызнаўся, што першай рэакцыяй на тое, што адбылося, стаў
шок, а потым жаданне «нешта рабіць, каб гэта спыніць, таму што там пакутуюць
людзі».
— У мяне не было ніякага плану, але ва ўсіх беларусаў тут,
якіх я ведаў, была аднолькавая рэакцыя: трэба нешта рабіць. І ўсе пачалі нешта
рабіць. Я разумеў, што ў любой прафесіі ёсць дрэнныя людзі, з кучай дзіцячых
траўмаў і т. д. але не мог зразумець, навошта збіваць з такой жорсткасцю
людзей.
Я не мог зразумець гэтую ступень жорсткасці. Я падумаў, што
там (у сілавых структурах) працуюць маладыя хлопцы, навошта ім рабіць гэта,
калі можна рабіць нешта іншае і таксама зарабляць грошы і адчуваць сябе добра.
І я запісаў гэта відэа і прапанаваў фінансавую дапамогу сілавікам, якія
адмовяцца выконваць гэтыя загады, — распавёў сузаснавальнік PandaDoc.
Ён кажа, што на яго ініцыятыву адгукнуліся тысячы людзей.
— Пайшоў паток паведамленняў. Хтосьці сабраўся сыходзіць з
органаў, хтосьці, наадварот, абяцаў мяне знайсці і пагражаў. Пісала вялікая
колькасць людзей, гэта былі тысячы паведамленняў. А потым сярод ночы мне
патэлефанавалі і сказалі, што затрымалі калег.
Потым перадалі ад уладаў: «Вось табе за гэта. Спыняй».
Чатыры чалавекі апынуліся ў закладніках. З іншага боку была
агульная справа, якая была правільнай. У ахвяру я нікога не хацеў прыносіць.
Калі справа тычыцца жыцця людзей, я не магу прыносіць іх у ахвяру дзеля таго,
каб нешта рабіць.
Але пасля таго, як я спыніў ініцыятыву, рэакцыя ўладаў не
рушыла ўслед адразу. Траіх супрацоўнікаў выпусцілі праз месяц і тыдзень пасля
таго, як забралі. Аднаго не выпусцілі дагэтуль.
Ты шукаеш логіку, а яе можа і не быць. Можа быць, людзей
выпусцілі зусім па іншых прычынах, а, можа, па трэцяй. Я гэтага не ведаю. Я не
разумею, навошта забіваць індустрыю дзеля таго, каб напалохаць усіх. Бо
айцішнікі мабільныя, яны сабраліся — і з'ехалі.
Ніхто не меркаваў, што за пасты ў інстаграме у Беларусі
будуць саджаць у турму людзей, якія наогул ніякага дачынення да гэтых пастоў не
маюць. Цяпер я ўжо ведаю, з кім мы маем справу. Тады не меркаваў, што хтосьці на
такое здольны, — прызнаўся Мікіта Мікада.
Ён кажа, што пасля гэтага не меў ніякага абмену інфармацыяй
з беларускімі ўладамі і што супрацоўнікам беларускага офіса прапанавалі пераезд
ва Украіну.
— Мы адкрылі офіс у Украіне і частка людзей пераехалі. Гэта
дзясяткі супрацоўнікаў, — удакладніў сузаснавальнік кампаніі.
Мікіта сказаў, што ў яго самога няма палітычных амбіцый, і
ён бы не хацеў быць палітыкам або чыноўнікам, таму што «гэта сумна» і таму што
яму самому «падабаецца будаваць, рабіць бізнэс, у ідэале з нуля». Але і
абыякавым да таго, што адбылося ў Беларусі, ён застацца не мог.
— Калі адбываецца такі жах, нешта трэба рабіць, і я зрабіў
тое, што я мог зрабіць з максімальнай эфектыўнасцю ў той канкрэтны момант.
Магчыма, калі б такіх людзей было ў дзесяць разоў больш, імавернасць таго, што
пацярпелі мае супрацоўнікі, была б меншай.
Я не ведаю, што будзе ў Беларусі, але я ні разу не бачыў
такога згуртавання людзей, такой узаемападтрымкі! У мяне рэальнае адчуванне
таго, што Беларусь фармуецца як нацыя, як народ. І гэта адбываецца цяпер. І
гэта адбываецца праз неверагоднае колькасць болю, — сказаў Мікіта Мікада.
Паводле «Салідарнасці».