«Блізкія людзі». Мінск сябруе з Тбілісі без аглядкі на Маскву

Пры гэтым сумнеўна, каб Крэмль наогул пакінуў без увагі не цалкам лаяльныя паводзіны свайго «галоўнага саюзніка».

Здавалася б, руціннае наведванне кіраўніком беларускай дзяржавы адной з былых савецкіх рэспублік некалькі нечакана стала даволі значнай падзеяй.
22-23 сакавіка Аляксандр Лукашэнка ажыццявіў афіцыйны візіт у Грузію. З улікам той асаблівасці, што бакі прытрымліваюцца істотна розных палітычных арыентацый, варта было чакаць, што асноўнай тэмай перамоваў будзе развіццё гандлёва-эканамічных адносін.

Гандаль расце

Сапраўды, эканоміцы была нададзена значная ўвага, тым больш што тут удалося дамагчыся пэўных поспехаў. У мінулым годзе ўзаемны тавараабарот вырас на 26,5%, дасягнуўшы 93,5 млн даляраў (а з улікам абароту паслуг — 112 млн) пры станоўчым для нашай краіны сальда ў 54 млн.
Для параўнання: з быццам бы значна больш блізкім партнёрам з таго ж рэгіёну, членам Еўразійскага эканамічнага саюза Арменіяй тыя ж паказчыкі былі ў два разы менш. Гэта, дарэчы, у чарговы раз наводзіць на разважанні аб эфектыўнасці функцыянавання ЕАЭС і, адпаведна, мэтазгоднасці яго існавання.
На грузінскім жа кірунку апынулася нарэшце дасягнутай мэта, пастаўленая кіраўніком дзяржавы ў 2007 годзе на сустрэчы з тагачасным міністрам унутраных спраў Грузіі Іване Мерабішвілі — давесці аб'ём узаемнага гандлю да 100 млн долараў. Ня хутка, безумоўна, але на многіх іншых кірунках рэалізаваць аналагічныя намеры наогул пакуль не ўдаецца.
Новая задача, якая прагучала на днях з вуснаў Лукашэнкі ў Тбілісі, — ужо ў бягучым годзе выйсці на абарот у 200 млн.
Як паведаміў беларускі пасол у Грузіі Міхаіл Мятлікаў, за апошні час таварная наменклатура беларускага экспарту пашырылася ў паўтары разы — з 200 пазіцый да 300. Беларуская прадукцыя займае сур'ёзнае месца ў імпарце Грузіі па шэрагу прадуктаў харчавання.
На днях у Тбілісі пачало функцыянаваць сумеснае прадпрыемства па зборцы беларускіх ліфтаў, патрэба якіх у краіне складае прыкладна 25 тысяч адзінак. Вырашаецца пытанне аб адкрыцці ў Грузіі зборачнай вытворчасці трактароў, разглядаюцца розныя варыянты супрацоўніцтва ў галіне фармацэўтыкі, лёгкай і харчовай прамысловасці. Беларусь таксама гатова аказаць садзейнічанне ў развіцці сельскай гаспадаркі.
Нарэшце, падчас візіту ў Тбілісі прайшоў маштабны двухбаковы бізнес-форум з удзелам каля 100 грузінскіх кампаній.
Увогуле, хто ведае, можа, і на самай справе новы рубеж будзе пераадолены. Зразумела, што нават у гэтым выпадку Грузія не ўвойдзе ў лік вядучых знешнеэканамічных партнёраў нашай краіны, але, па меншай меры, будзе пазначаная больш-менш устойлівая тэндэнцыя.

Трактары купляюць у знак падзякі?

Праўда, на гэтым шляху маюцца рэальныя і патэнцыйныя перашкоды, прычым як эканамічнага, так і палітычнага характару.
Да першых варта аднесці досыць складаную лагістыку. Сёння для дастаўкі тавараў выкарыстоўваецца ў асноўным аўтамабільны транспарт, і адзіны шлях — гэта Ваенна-Грузінская дарога. Але, па-першае, яна часам зачыняецца з-за сходу лавін і селяў. Па-другое, ва ўмовах далёка не самых лепшых адносінаў паміж Тбілісі і Масквой няма абсалютнай ўпэўненасці ў тым, што апошняя па нейкіх прычынах не перакрые гэты маршрут.
Таму ў якасці альтэрнатывы бакі хацелі б выкарыстоўваць схему паставак па моры праз Адэсу з выкарыстаннем грузінскіх партоў. Аднак праблема заключаецца ў неабходнасці зніжэння тарыфаў.
Акрамя таго, ёсць падазрэнне, што цяперашнія поспехі ў пэўнай ступені з'яўляюцца вынікам палітычнай кан'юнктуры. Так, па сцвярджэнні прэзідэнта Новай эканамічнай школы Грузіі Паата Шэшэлідзэ, за непрызнанне Беларуссю незалежнасці Абхазіі і Паўднёвай Асеціі Грузіі прыходзіцца купляць беларускія трактары і іншую тэхніку, чаго ў іншым выпадку яна б не рабіла.
Так што калі Крамлю ўдасца прымусіць беларускія ўлады змяніць сваю палітыку ў дачыненні да Тбілісі, эканамічныя дасягненні на гэтым кірунку могуць хутка завянуць.

У Сухумі пакрыўдзіліся

Пакуль, зрэшты, перадумоў да такога развіцця падзей не назіраецца. Наадварот, у Тбілісі Лукашэнка назваў грузінаў «блізкімі нам людзьмі» і пацвердзіў прызнанне тэрытарыяльнай цэласнасці Грузіі. Больш за тое, паскардзіўся, што адарваўшуюся ад яе Абхазію «ператварылі незразумела ў што».
Як і варта было чакаць, гэтая заява неадкладна выклікала негатыўны водгук з абхазскага боку, хай фармальна не ў занадта агрэсіўным тоне — было толькі «выказана шкадаванне».
Разам з тым з Сухумі не прамінулі заўважыць: «Кіраўніку беларускай дзяржавы павінна быць добра вядома, што Абхазія з'яўляецца не «краем» Грузіі, а дзяржавай, суверэнітэт якой у 2008 годзе ... быў афіцыйна прызнаны Расійскай Федэрацыяй». І далей: «Лічым нявартым лідару Рэспублікі Беларусь, саюзнай з Расіяй дзяржавы, агучваць такія заявы, якія абражаюць Рэспубліку Абхазія».
Такія выказванні цяжка расцаніць інакш, чым як адкрыты заклік да ўмяшання Масквы. Пакуль афіцыйнай рэакцыі адтуль не было, аднак сумнеўна, каб Крэмль наогул пакінуў без увагі не цалкам лаяльнае паводзіны свайго «галоўнага саюзніка».
У падобнай сітуацыі цяжка адчуваць упэўненасць у тым, што намечаныя планы развіцця беларуска-грузінскага супрацоўніцтва будуць паспяхова рэалізаваны.
Паводле naviny.by