Сын ідэолага з дзяржпрадпрыемства асуджаны на 4 гады турмы нібыта за пратэсты

Таццяна Французава жыве ў Жлобіне, яна 12 гадоў прапрацавала на пасадзе ідэолага на дзяржпрадпрыемстве, у некалькіх выбарных кампаніях была назіральнікам, арганізоўвала удзельнікаў для дзяржаўных мерапрыемстваў — з'ездаў, канцэртаў, паходаў у музеі, атрымала падзячны ліст з подпісам Лукашэнкі.

Нядаўна яе 28-гадовага сына Аляксандра Французава прысудзілі да 4 гадоў пазбаўлення волі па арт. 364 КК «Гвалт альбо пагроза ўжывання гвалту ў дачыненні да супрацоўніка органаў унутраных спраў». Хоць Таццяна кажа, што яе сын заўсёды казаў: «Мне не да палітыкі, у мяне работа i дзiця», а на месцы, дзе яго затрымалі 11 жніўня, апынуўся выпадкова - проста праязджаў міма. Гісторыю Таццяны і яе сына распавяла «Салідарнасць».
Таццяна распавядае, што Аляксандр працаваў дальнабойнікам. 9 жніўня яго не было ў краіне, таму на выбарах ён не галасаваў і пра свае палітычныя погляды ніколі не выказваўся.
- Да ўсіх падзей у краіне ставіўся нейтральна, заўсёды казаў: «Мне не да палітыкі, у мяне работа i дзiця». З рэйса ён вярнуўся напярэдадні, а ў той дзень збіраўся зноў з'язджаць. Прама ў працоўных шортах і майцы пагадзіўся падвезці ў цэнтр знаёмых. Але да месца яны так і не даехалі, - успамінае жанчына.
Таццяна лічыць, што яе сын стаў ахвярай прававога дэфолту кіруючага рэжыму.
Аляксандра затрымалі 11 жніўня ў Жлобіне - выцягнулі з уласнай машыны, як і іншых аўтакіроўцаў.
- У прысудзе паказана, што затрыманні людзей 11 жніўня ў Жлобіне рабіліся з мэтай ліквідацыі масавых беспарадкаў. Але ніякіх беспарадкаў на вуліцы не было. Супрацоўнікі міліцыі спынілі калону машын і проста затрымлівалі тых, хто ў іх знаходзіўся. Людзей выцягвалі, кідалі на зямлю і збівалі. Сашына машына была ў гэтым шэрагу.
Сын, каб пазбегнуць неабгрунтаванага затрымання і збіцця сябе і сваіх пасажыраў, паспрабаваў з'ехаць заднім ходам.
Але да машыны падбег супрацоўнік міліцыі, гэта быў намеснік начальніка Жлобінскага РАУС. Саша заблакаваў дзверы, той тузануў за ручку, дзверы не адчыніліся, тады ён рацыяй разбіў шкло і працягваў бегчы за машынай, якая была ўжо на хаду. У нейкае імгненне ён адпусціў руку і ўпаў, - у чарговы раз пераглядае Таццяна кадры таго, што адбываецца.
На відэа, якое пасля падасць у суд бок пацярпелага, відаць, як супрацоўнік падбягае да машыны Аляксандра Французава. Пры гэтым з машыны сапраўды нічога ў бок міліцыі не кідаюць, наадварот, усе вокны шчыльна зачыненыя.
Міліцыянт разбівае рацыяй бакавое шкло кіроўцы і хапаецца за нешта ўнутры салона. Гук удараў па шкле чутны, ніякіх папярэджанняў ці крыкаў аб парушэннях не чуваць. Машына з'яжджае, супрацоўнік падае, да яго падбягаюць і дапамагаюць ўстаць. На гэтым відэа, якое далучылі да справы паводле хадайніцтва абвінавачвання, абрываецца.
У сетцы ёсць яшчэ адно відэа, якое суд адмовіўся далучыць да справы, хоць на гэтым настойваў бок абвінавачанага. На ім бачна, як людзі ў форме абыходзяцца з пасажырамі і кіроўцамі машын, якія спынілі.
- У матэрыялах справы няма пратаколу аб ДТЗ, таму што Саша, як аказалася, не парушыў правілы руху, - працягвае маці арыштанта. - Ён ад'язджаў да таго часу, пакуль не ўбачыў, што за ім выехала машына ДАІ з уключанымі маячкамі. Тады сын спыніўся і выйшаў сам, не аказваючы ніякага супраціву. У судзе гэта было даказана: непадпарадкавання супрацоўніку аказана не было, таму што супрацоўнік ніякіх патрабаванняў не прад'яўляў.
Тым не менш, Жлобінскі раённы суд прызнаў Аляксандра Французава вінаватым па арт. 364 КК «Гвалт альбо пагроза ўжывання гвалту ў дачыненні да супрацоўніка органаў унутраных спраў» і прыгаварыў да 4 гадоў пазбаўлення волі, а таксама прызначыў да выплаты 1500 рублёў у якасці кампенсацыі маральнай шкоды на карысць пацярпелага.
Згодна з экспертызай, супрацоўнік міліцыі атрымаў лёгкія цялесныя пашкоджанні, не пацягнуўшыя працяглага расстройства здароўя.
- Пасля затрымання Сашу адвезлі на медасведчанне, дзе не зафіксавалі збіцця. Аднак сына потым жорстка збілі ў РАУС. Ні лекара, ні эксперта па пастанове следчага да яго не пускалі больш за тыдзень. І толькі 17-жніўня была праведзена судмедэкпертыза, якая зафіксавала цялесныя пашкоджанні і таксама аднесла іх да катэгорыі нецяжкіх.
Але нам па факце збіцця ва ўзбуджэнні крымінальнай справы было адмоўлена з прычыны адсутнасці складу злачынства ў дзеяннях супрацоўнікаў Жлобінскага РАУС, - здзіўляецца Таццяна.
У цяперашні час яна збірае матэрыялы не толькі для таго, каб у далейшым дайсці да Вярхоўнага суда Беларусі, але і да еўрапейскага.
www.the-village.me