Са славутым дырэктарам музея ў Завоссі не працягнулі кантракт

Анатоль Еўмянькоў — легенда музея, 11 гадоў стаяў на чале дома-музея Адама Міцкевіча ў Завоссі. З 1 верасня сядзібу перададуць у іншыя рукі.

Навіну пра звальненне Анатоля Еўмянькова ў сваім Фэйсбуку паведаміў вядомы журналіст Глеб Лабадзенка.
 «Хто з вас хоць раз быў у Завоссі, у доме-музеі Адама Міцкевіча, той назаўжды запомніў дырэктара Анатоля Еўмянькова. На маю думку, гэта найлепшы дырэктар музея ў Беларусі. Ягоныя экскурсіі — геніяльныя і непаўторныя. Бо ён не толькі ведае сваю тэму, ён ёю жыве, яна яму баліць, ён яе бясконца любіць. Складаецца ўражанне, што ён — пазашлюбны праўнук самога Адама Міцкевіча, — напісаў Глеб Лабадзенка. — Анатоль Еўмянькоў — унікальны чалавек, які павінен застацца на сваім месцы, у музеі, куды ён уклаў душу і здароўе. Біце ва ўсе званы, дасяжныя вам, — і, магчыма, розум возьме верх».

Што здарылася

Пенсіянерам Анатоль Еўмянькоў стаў чатыры гады таму, аднак працягваў справу жыцця — даглядаў і развіваў музей, не шкадуючы, укладаў у яго сілы і душу. Захоўваў, даглядаў, нават песціў даручаную яму сядзібу беларускага паэта, піша intex-press.by
— Часта людзі сюды прыязджалі проста адпачыць, кветкамі палюбавацца, па сцежках паблукаць. Зразумела, што я і далей працаваў бы, але калі не патрэбен раптам стаў, дык хай так і будзе, няхай звальняюць. У мяне добрая сям’я, унукі ёсць, знайду чым займацца, — разважае пра сваю будучыню спадар Анатоль.
Гэтыя быццам бы аптымістычныя словы дысануюць з нотамі крыўды і нават роспачы ў голасе. Сам спадар Анатоль лічыць, што прычына яго звальнення — спрэчка з Анатолем Лісам, губернатарам Брэсцкай вобласці.
— На нарадзе мяне несправядліва абвінавацілі ў кепскай працы. Я маўчаць не стаў, прама выказаўся, што гэта няпраўда, — успамінае Анатоль Іванавіч. — Адразу пасля той размовы з губернатарам мяне папярэджвалі, што проста так для мяне гэта не скончыцца. Калегі пыталі, чаму не змаўчаў, навошта спрачаўся, хіба не разумееш, што можа цяпер быць? А што там было разумець, калі ўжо адразу на тым жа паседжанні з яго вуснаў зляцела прапанова наконт майго далейшага лёсу. Яны ўжо даўно хацелі б мяне зволіць, але не маглі, відаць, пакуль кантракт не скончыўся. Гэта сістэма: усіх, хто спрабуе ісці супраць, яна з’ядае.

«Няпроста будзе знайсці яму замену»

Былыя калегі, знаёмыя, тыя, хто ведаў Анатоля Іванавіча як кіраўніка музея ў Завоссі, не хаваюць свайго расчаравання сыходам спадара Анатоля з пасады дырэктара.
— З Анатолем Іванавічам мы знаёмыя дастаткова даўно, некалі разам працавалі. Я ведаю яго як разумнага, граматнага чалавека, – распавядае пра калегу Тамара Мікульская, вядучы метадыст раённага метадычнага цэнтра. – Менавіта падчас яго працы сядзіба Адама Міцкевіча расцвіла. Ён душой хварэў за гэты музей, не пераставаў займацца яго добраўпарадкаваннем. Менавіта Анатоль Іванавіч пераўтварыў яго ў духмяны квітнеючы куточак, дзе ад паху кветак аж галава ішла кругам. Менавіта падчас яго працы ў музеі з’явілася шмат новых экспанатаў. Я ведаю некалькі прыкладаў, калі на месца вось такога хворага душой за нейкую справу чалавека прыходзіў іншы, не такі апантаны. Зразумела, усё змянялася, і, зразумела, не ў лепшы бок. І ніхто зараз не можа адказаць, што будзе ў Завоссі, калі адтуль сыдзе Анатоль Іванавіч.
Сваімі развагамі наконт хуткага сыходу Анатоля Еўмянькова з музея падзяліўся баранавіцкі паэт Аляксей Белы.
 — Шкада, што ён больш не будзе там працаваць. Ён сапраўдны прафесіянал, цудоўна праводзіць экскурсіі менавіта на беларускай мове. Падчас яго экскурсій можна было адчуць, што мы сапраўды ў Беларусі, што Адам Міцкевіч — наш зямляк, наш паэт, — гаворыць Аляксей Белы. — Не думаю, што проста будзе знайсці яму раўназначную замену. Наўрад ці хтосьці зможа яго замяніць.

Афіцыйна

У Міністэрстве культуры, дзе Intex-press спрабавала атрымаць каментар наконт звальнення Анатоля Еўмянькова, адказалі, што разбірацца трэба з той установай культуры, філіялам якой з’яўляецца музей-сядзіба. У міністэрстве адзначылі, што спыніць працоўныя зносіны можа як супрацоўнік, так і наймальнік.
— Калі ў чалавека скончыўся кантракт, яго могуць не працягваць і пры гэтым не называць ніякіх прычын, — распавялі ў Міністэрстве культуры.
У дзяржаўным жа музеі беларускай літаратуры, філіялам якога з’яўляецца музей у Завоссі, Intex-press, на жаль, не змагла атрымаць аператыўны каментар, які б праясніў сітуацыю: там паведамілі, што адказваць будуць толькі на пісьмовы запыт.
Паводле intex-press.by