Дзмітрый Лаеўскі: «Тыя, хто мяркуюць, што прысуд — праблема Бяляцкага, памыляюцца»
Адвакат Дзмітрый Лаеўскі ў сваім ТГ-канале выказаўся пра тое, што азначае судовы працэс над праваабаронцам, лаўрэатам Нобелеўскай прэміі міру Алесем Бяляцкім для кожнага беларуса.
Праваабаронца Алесь Бяляцкі ў зале суда. Фота: sb.by
Ім вясны не трэба,
ім зімы б паболей.
У маёй краіне асудзілі лаўрэата Нобелеўскай прэміі міру. На 10 гадоў пазбаўлення волі. Асудзілі, па сутнасці, за тое ж, за што Нобелеўскі камітэт прысудзіў яму прэмію міру — за дапамогу пацярпелым людзям.
Мудрагелістыя метафары тыпу «прабіта новае дно» недарэчныя. Мы за апошнія тры гады ўбачылі такое, што ні ў страшным сне. Уключаючы шакавальныя прысуды ў адсутнасць злачынства.
Хаця гэтым разам для пераследу вядомага праваабаронцы змайстравалі гісторыю, якая нават паводле беларускіх законаў і ўяўленняў пра законнасць не цягне на злачынства. Нібыта кантрабанда грошай у Беларусь. Аднак не ўстаноўлена фактаў перавозкі грошай праз мяжу звыш нормы, ды і наогул фактаў перавозкі грошай абвінавачанымі. Значыць, няма парушэння мытнага закона. З такім жа поспехам за кантрабанду можна было б судзіць дзясяткі тысяч беларусаў, якія гадамі ездзілі на закупы ў Польшчу і прывозілі адтуль будматэрыялы і бытавую тэхніку ў рамках дапушчальнай нормы ўвозу. Гэта ж трызненне, скажаце вы, і маеце рацыю, вядома.
Але з чаго вы ўзялі, што ўсё будзе сумленна? Калі сумленна, гэтага ўсяго наогул не павінна было б быць.
Тыя, хто мяркуе, што гэты прысуд — праблема самога Алеся Бяляцкага, якому цяпер сядзець у калоніі, а «простых грамадзян», якія «ў палітыку не лезуць», гэта не тычыцца, мякка кажучы, памыляюцца.
Што гэты прысуд азначае для кожнага з жыхароў Беларусі?
Ён выразна паказвае шанцы на справядлівасць. І дэманструе ступень безабароннасці асобы. Бо калі можна прыдумаць гісторыю і па ёй з дапамогай крымінальнага працэсу адправіць у турму лаўрэата Нобелеўскай прэміі, то гэта значыць, што падобным чынам могуць пазбавіць волі любога. Невінаватасць і недасканаласць злачынных дзеянняў тады ні для каго не з'яўляецца гарантыяй бяспекі, захавання свабоды, бізнесу, працы, маёмасці. Аніякімі прававымі сродкамі не зможа абараніцца ніхто — ні ўладальнік кампаніі, ні рабочы завода. І гэта, безумоўна, будзе ствараць напружанне ў грамадстве.
Я нядаўна ў чарговы раз чуў ад кагосьці, што «ў сістэме яшчэ застаецца шмат добрых людзей». Так і ёсць. Вось вам чарговы доказ — дзясятка праваабаронцу за дапамогу пацярпелым.
Але. Сённяшні факт асуджэння і турэмнага зняволення такога чалавека, як Бяляцкі, за такую гісторыю, як у Бяляцкага, мае і іншы аспект.
Чым спецыфічная сітуацыя? Гэта нават не ліквідацыя палітычнага канкурэнта (як у выпадку з Бабарыкам або Ціханоўскім), таму што Бяляцкі не з'яўляўся палітычным канкурэнтам і наогул не прэтэндаваў на якія-небудзь пасады, — гэта пакаранне за дапамогу людзям. Асуджэнне да пазбаўлення волі праваабаронцы, які атрымаў некалькі месяцаў таму Нобелеўскую прэмію міру, — гэта цалкам ірацыянальны пераслед. Ён для ўладаў стварае значна больш нязручнасцей, чым карысці. І калі гэта здарылася, то можа сведчыць пра тое, што сістэма разбалансаваная зусім. А з пункту гледжання фізікі перспектыва такіх сістэм вядомая. Гэта адказ на пытанне аб непазбежнасці змен.
Нагадаем, учора суд Ленінскага раёна Мінска прызнаў праваабаронцаў «Вясны» Алеся Бяляцкага, Валянціна Стэфановіча, Уладзіміра Лабковіча і Дзмітрыя Салаўёва вінаватымі ў «фінансаванні пратэстаў» у 2020 годзе і «кантрабандзе наяўных грашовых сродкаў арганізаванай групай». Суддзя Марына Запаснікпрысудзіла Бяляцкаму — 10 гадоў калоніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму; Стэфановічу — 9 гадоў калоніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму; Лабковічу — 7 гадоў калоніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму; Салаўёву — 8 гадоў калоніі завочна.