«Ва ўсім вінаваты Байдэн». Інтэрв'ю Уладзіміра Пуціна амерыканскаму журналісту
Пра што распавядаў прэзідэнт Расіі Уладзімір Пуцін у інтэрв'ю амерыканскаму журналісту Такеру Карлсану? Без памылак не абышлося.
«Адзінай адноснай навіной, якую мы даведаліся, стала разуменне, што атрымаўшы магчымасць — напэўна коштам немалых намаганняў — адкрыць фортку на Захад, у яе ўдалося толькі пракрычаць — «Украіны не існуе, вось вам тры тамы гістарычных даведак». Эпіграф BRIEF.
Расійскі прэзідэнт даў інтэрв'ю аднаму з самых папулярных амерыканскіх тэлевядучых Такеру Карлсану. Нічога новага Пуцін, вядома ж, не сказаў. Ён проста ў тысячны раз прачытаў сваю любімую гістарычную лекцыю аб паходжанні Украіны. І што яна сама вінаватая, што на яе напалі, піша Plan B.
Старыя казкі пра галоўнае
Ад гэтага інтэрв'ю, хоць і першага вялікага пасля пачатку вайны, і нават цэламу амерыканскаму журналісту, не было ніякіх чаканняў. Усе адказы Пуціна былі вядомыя загадзя. Але ў Крамлі, дзе ўзгаднілі заяўку на інтэрв'ю або, што таксама не выключана, самі ініцыявалі запрашэнне Карлсана, вырашылі падагрэць цікавасць. Тыдзень, пакуль амерыканец хадзіў па Маскве, за ім хадзіла расійская прапаганда і паведамляла пра кожны яго крок. Аж да таго, дзе ён паеў і якой кавы выпіў.
Размова з Пуціным, зрэшты, паміж бургерамі і кавай таксама адбылася. Але інтэрв'ю гэта назваць складана. За дзве гадзіны размовы Карлсан не задаў ніводнага галоўнага пытання. Ні пра забойствы ў Бучы, ні пра разбураны Марыупаль, ні пра Навальнага, ні пра рэпрэсіі ўнутры Расіі за «фэйкі пра войска» і прыналежнасць да «ЛГБТ-супольнасці».
Затое выслухаў ад Пуціна ягоную любімую гістарычную лекцыю пра тое, адкуль узялася Украіна, чаму яна сама вінаватая ў тым, што Расія прыйшла да яе з вайной і чаму перамовы з ёй немагчымыя.
«Спадар Прэзідэнт Украіны выдаў дэкрэт, які забараняе весці з намі перамовы. Хай ён адменіць гэты дэкрэт, і ўсё. Мы ж не адмаўляліся ніколі ад перамоваў. Мы ўвесь час чуем: ці гатовая Расія, гатовая? Ды мы не адмаўляліся! Яны ж публічна адмовіліся. Ну што ж, няхай адмяняе свой дэкрэт і ўступае ў перамовы. Мы не адмаўляліся ніколі», — заявіў Пуцін.
Мэты без мэты
Праз два гады вайны, калі мэты Расіі ва Украіне дасягаліся, а потым зноў не, а потым зноў дасягаліся, галоўнай мэты, са слоў Пуціна, Расія яшчэ ўсё ж такі не дасягнула. Мэта гэтая — дэнацыфікацыя Украіны. На думку прэзідэнта Расіі, атрымаўшы незалежнасць, Украіна выбірала сваю самаідэнтычнасць і чамусьці абрала нацызм. З якім Расія ўжо два гады змагаецца, забіваючы людзей і руйнуючы горады.
«Мы пакуль не дасягнулі сваіх мэтаў ва Украіне, таму што адна з мэтаў — гэта дэнацыфікацыя. Маецца на ўвазе забарона усялякіх неанацысцкіх рухаў. Трэба пазбавіцца ад тых людзей, якія гэтую тэорыю і практыку пакідаюць у жыцці і імкнуцца яе захаваць, — вось што такое дэнацыфікацыя. Вы ведаеце, як вам ні падасца дзіўным, у ходзе перамоваў у Стамбуле мы ўсё ж такі дамовіліся аб тым, што на Украіне не будзе культывавацца неанацызм, у тым ліку і будзе забаронены на заканадаўчым узроўні. Гэта, аказваецца, можна зрабіць падчас перамоўнага працэсу. І тут няма нічога зневажальнага для Украіны, як для сучаснай цывілізаванай дзяржавы. Хіба нейкай дзяржаве дазволена прапагандаваць нацыстаў? Не, праўда? Вось і ўсё.
Я неяк з Зяленскім размаўляў пра гэта. Я казаў: «Валодзя, ну што ты робіш? Навошта ты падтрымліваеш сёння неанацыстаў на Украіне, калі твой бацька ваяваў з фашызмам? Ён франтавік». Не буду казаць, што ён адказаў, гэта асобная тэма, і я мяркую, гэта некарэктна», — сказаў Пуцін.
На самай справе бацька Зяленскага нарадзіўся ў 1947 годзе і не мог ваяваць. Удзельнікам Другой сусветнай вайны ў сям'і быў дзед Зяленскага — Сямён Зяленскі. Але калі ты, як Пуцін, перапісваеш гісторыю шырокімі мазкамі, да такіх дробязяў няма справы.
ЗША, са слоў Пуціна, таксама дарма падтрымліваюць Украіну. Маўляў, у іх і сваіх праблем хапае. А ў Расіі ўнутраных праблем, вядома, няма. У Расіі ўсё гладка. Толькі то яйкі знікнуць, то людзі зімой у дамах замярзаюць. А так — мілата.
«Няўжо амерыканцам няма чым заняцца? У вас ёсць праблемы на мяжы. Праблемы з міграцыяй, праблемы з нацыянальным доўгам. Больш за 33 трыльёны долараў. Вам няма чым заняцца. Таму вы павінны ваяваць на Украіне. Ці не лепш дамовіцца з Расіяй? Дамовіцца, ужо разумеючы сітуацыю, якая складваецца на сённяшні дзень, разумеючы, што Расія будзе змагацца за свае інтарэсы да канца, і, разумеючы гэта, уласна, вярнуцца да здаровага сэнсу, пачаць з павагай ставіцца да нашай краіны, да яе інтарэсаў і шукаць нейкія рашэнні?», — задаваўся пытаннямі Пуцін.
«Ва ўсім вінаваты Байдэн»
«Я пачну з аспрэчвання тэзіса, што мы не ведаем зместу інтэрв'ю, мы ведаем яго змест. Уладзімір Пуцін паўтараецца бясконца, — сказаў за некалькі гадзін да інтэрв'ю Пуціна Карлсану старэйшы навуковы супрацоўнік Берлінскага цэнтра Карнегі па вывучэнні Расіі і Еўразіі Аляксандр Баўноў. — Вось хто сапраўды не ведае зместу інтэрв'ю, дык гэта, можа быць, амерыканскія гледачы. Уладзімір Пуцін з тых людзей, якія як бы любяць адказваць на складаныя пытанні. Але з пункту гледжання тых, хто ведае кантэкст і рэальнасць, гэтыя адказы не выглядаюць пераканаўчымі».
У чым сэнс такіх гутарак? На думку Баўнова, Пуцін і Карлсан адзін аднаго, вядома, спрабуюць выкарыстоўваць. Карлсан — папулярны вядучы, нават звольнены з рэспубліканскага канала і на будучых амерыканскіх выбарах відавочна сімпатызуе рэспубліканцам. І Карлсану, вядома, хочацца паказаць, што ва ўсім вінаваты Байдэн. Гэта значыць данесці яшчэ раз мэсэдж да амерыканскага гледача, што вайна праз Байдэна, вось нават Уладзімір Пуцін гэта кажа.
«Ну, акрамя яшчэ, напэўна, жадання засвяціцца. Усё ж такі гутаркай з чалавекам [Пуціным], які ў свеце мае велізарную пазнавальнасць, да якога не згубленая цікавасць. Мы ж чытаем кніжкі пра злодзеяў, ім [амерыканцам] таксама цікава даведацца пра постаць, якая ў інфармацыйнай прасторы прадстаўлена як істотная цёмная пляма, сканцэнтраванае зло. Цікава даведацца, што ў гэтага зла ў галаве, як думаюць чэрці. Таму Карлсан у гэтых адносінах безумоўна дзейнічае як журналіст. Пры гэтым ён дзейнічае і як рэспубліканец, якому важна, каб масавы амерыканскі, вагальны выбаршчык у чарговы раз засвоіў, што Байдэн — дрэнны кандыдат, вось што з-за яго адбываецца», — рэзюмаваў Аляксандр Баўноў.