Аляксандр Кныровіч: Непарадак у іх там, у Еўропах, з прэзідэнтамі, лёгка заблытацца
Блогер і бізнесмен піша пра тое, як лёгка прапаганда выкарыстоўвае складанасці з геаграфіяй. На мінулым тыдні нас наведаў прэзідэнт Рэспублікі Сербскай. Але высвятляецца, што гэта быў не той прэзідэнт, і нават не «рэспублікі» ў звычайным сэнсе гэтага слова.
Міларад Додзік. Фота з frontal.rs
Да візітаў прадстаўнікоў дружалюбнага «чорнага кантынента», якія расцякаюцца сладастраснымі прамовамі аб непарушнай дружбе і супрацоўніцтве мы ўжо неяк прывыклі.
Таксама млявую грамадскую рэакцыю выклікае і чарговае наведванне прадстаўнікоў розных азіяцкіх і лацінаамерыканскіх аўтарытарных рэжымаў.
Толку ад іх няшмат, толькі чай з варэннем пераводзяць, але — не выганяць жа іх, навошта ж…
Аднак, на мінулым тыдні, на вось гэтым самым знешнепалітычным кірунку адбылося нешта з шэрагу сенсацыі!
Да нас дабраўся цэлы прэзідэнт Рэспублікі Сербскай, таварыш (а можа і спадар?) Міларад Додзік.
І тут, была справа, пачалі ўжо і сербскія сцягі на сталы выстаўляць і гімн «братушак» шукаць, але своечасова спахапіліся!
Рэспубліка жа Сербская — ды не тая. Наблыталі крыху.
Рэспубліка Сербска — гэта такі аўтаномны рэгіён, «этнытэд» у складзе Босніі і Герцагавіны, і прэзідэнт яе самастойным кіраўніком не з'яўляецца.
Кіруюць у Босні і Герцагавіне зусім іншыя грамадзяне. Гэта значыць, Додзік, вядома, як і губернатар любога з расійскіх рэгіёнаў, можа прыняць рашэнне аб закупцы для падведамнай тэрыторыі, на якой пражывае каля 1 млн чалавек, некаторай колькасці тралейбусаў і трактараў у рамках вылучанага бюджэту, але на гэтым яго паўнамоцтвы і сканчаюцца.
Пагадзіцеся, непарадак у іх там, у Еўропах з прэзідэнтамі, чахарда нейкая, лёгка заблытацца.
Ці то справа ў нас — прыгажосць! Усё па палічках.
Сама ж па сабе Боснія і Герцагавіна — разам з Македоній і Косава — складаюць групу няўдалых (у эканамічным дачыненні) аскепкаў былой Югаславіі. І калі займае Беларусь сёння не апошняе месца па ўзроўні ВУП на душу насельніцтва ў Еўропе, то толькі таму, што ёсць у ёй ваюючая Украіна, Малдова і вось такія «аскепкі». І тым не менш гэта кіраўнік хай і маленькага, але еўрапейскага рэгіёна ў траўні 2023-га наведваў Маскву, ціснуў руку пажылому гісторыку, называў расійскае ўварванне вымушанай мерай і абяцаў не ўдзельнічаць у антырасійскіх санкцыях.
Такая вось унутраная «фронда».
І так, беларускія дзяржаўныя СМІ, распрагаючыся пра чарговы эпахальны, стратэгічны, прарыўны візіт замежнага кіраўніка, рабілі асаблівы ўпор на пагадненні аб закупцы камунальнага транспарту, сціпла не паказваючы памер падпісаных пагадненняў.
Іх баснійскія калегі не былі такія скрытныя і згадалі, што таварыш Додзік набыў 10 аўтобусаў, прафінансаваўшы гэтую куплю з «фонду прэзідэнта Рэспублікі Сербскай».
Ад «НЧ»: Варта заўважыць, што Міларад Додзік у сябе на радзіме абвінавачваецца ў непадпарадкаванні рашэнням Высокага прадстаўніка ААН Крысціяна Шміта, якому даручана сачыць за выкананнем Дэйтанскіх пагадненняў, што паклалі канец крывавай грамадзянскай вайне ў краіне ў 1990-х гадах.
Міларад Додзік неаднаразова пагражаў аддзяленнем Рэспублікі Сербскай ад Босніі і Герцагавіны. У сённяшні час над ім праходзіць судовы працэс. Калі яго прызнаюць вінаватым, яму можа пагражаць да 5 гадоў турэмнага зняволення, а таксама забарона займацца палітыкай.
Так што, можа быць, Додзік у Беларусі і не аўтобусы шукаў, а магчымасць прытулку на прадмет неспрыяльнай для яго сітуацыі...