Арцёму Саўчуку далі чатыры гады калоніі. Ён «дапамог штурхануць каляскі на стаянцы гандлёвага цэнтру»
9 лютага суд Фрунзенскага раёна агучыў прысуд 30-гадоваму палітвязню Арцёму Саўчуку. Яго прызналі вінаватым па ч.2 арт. 293 Крымінальнага кодэксу і асудзілі да чатырох гадоў пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму. Пазоў «Мінсктранса» будзе выдзелены ў асобную грамадзянскую вытворчасць, паведамляе spring96.org
Справу разгледзела суддзя Юлія Блізнюк. Дзяржаўнае абвінавачанне прадстаўляла Аліна Касьянчык.15 студзеня сябра Арцёма, палітвязня Арцёма Хвашчэўскага, з якім яны былі ў той вечар, асудзілі да года пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму. Справу таксама разглядала Юлія Блізнюк.
Самога Арцёма Хвашчэўскага таксама выклікалі для сведчанняў
— ён даў такія ж самыя паказанні, як і яго сябры, з якімі ён быў у той вечар:
Саўчук і Сычык. Ён распавёў, што яны прыехалі на вяселле да школьнага сябра,
пасля чаго планавалі вярнуцца ў Польшчу. У Беларусі яны ўдзельнічалі ў мірным
сходзе.
Абаронца палітвязня Сяргей Лебедзеў падкрэсліў, што
паказанні пацвердзіліся запісамі з камер назірання. Іх прагледзелі не адразу:
чацвёртага лютага большая частка судовага дня была патрачаная на тое, каб
паспрабаваць адкрыць дыскі з матэрыяламі справы — з больш чым трыццаці дыскаў у
судзе над праграмістам змаглі адкрыць толькі тры.
«І Арцём, і яго сябры далі прынцыпіяльна аналагічныя
паказанні, — адзначыў адвакат палітвязня. — Калі яны вярталіся дадому, рух быў
заблакаваны, таму яны прыпаркавалі машыну на адной з вуліц і працягнулі рух
пешшу. Падчас выбухаў яны часова згубіліся, але потым знайшліся каля гандлёвага
цэнтру «Цівалі». Там Саўчук дапамог невядомым яму людзям, якія перамяшчалі
каляскі супермаркета — толькі таму, што яны перасоўвалі іх з цяжкасцю. Ён не
меркаваў, што гэтыя каляскі могуць быць выкарыстаныя ў супрацьпраўных
дзеяннях.Паказанні пацвярджаюцца фатаздымкамі і відэа, якія зрабіў на тэлефон
Хвашчэўскі. Пацвярджаецца і факт перасоўвання калясак супермаркета на невялікай
частцы дарогі».
Аднак у той жа час абарона падкрэсліла, што ў віну Саўчуку
ставіцца «разукамплектаванне і выняцце калясак з парковачнага бокса» — такія
высновы следчы зрабіў на аснове прагледжаных відэа з камер назірання і
інвентарных нумароў калясак. Аднак на відэа бачна, як Саўчук і сябры на
некаторы час знікаюць з зоны агляду камеры. Следства палічыла, што паколькі
Саўчук мог знаходзіцца ў боксе падчас выкатвання калясак, віну можна лічыць
даказанай — іншых доказаў суду не прадстаўлена.
«Па сутнасці, следчы ў пратаколе дапусціў здагадку, якая не
можа быць прынята за доказ паводле прэзумпцыі невінаватасці, — адзначыў Сяргей
Лебедзеў. — Акрамя гэтага, і абвінавачаны, і сведкі кажуць, што яны не
заходзілі ў бокс».
Адвакат таксама зазначыў, што следства і пракуратура
памылкова дапусціла пашыранае тлумачэнне паняцця «пагром», зачытаўшы тлумачэнні
слова ў розных слоўніках і адзначыўшы, што такой з’явы ў Беларусі не было.
Лічыць выкраданнем выняцце калясак з месца хранення ў краме і перасоўванне іх
на 140 метраў таксама нельга: не пацверджаныя карысныя матывы, гандлёвая сетка
не панесла шкоды, а таксама — выкарыстанне калясак па-за крамай дапушчаецца
правіламі гандлёвых сетак.
«Паслугацтва патрабуе доказу злога намеру, таму лічу яго не
пацверджаным, — сказаў Сяргей Лебедзеў. — Арцём кіраваўся альтруізмам і не
меркаваў, для якіх мэтаў будуць выкарыстаны каляскі. Менавіта за тое, што ён не
разабраўшыся ў сітуацыі, праявіў спагадлівасць, ён зараз і прыцягваецца да
крымінальнай адказнасці».
Падчас прагляду відэа з рэгістратара Арцёма не пацвердзілася
інфармацыя пра тое, што ён нібыта выкрыкваў лозунгі каля СІЗА-1 на
Валадарскага.
Пракурор запрасіла для Арцёма Саўчука чатыры гады
пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненнага рэжыму, а таксама задаволіць
грамадзянскі пазоў Мінсктранса — 21 тысячу 839 рублёў. Суддзя прызначыла
менавіта такое пакаранне.
У апошнім слове Арцём узгадаў бацькоў, сястру, бабуль і
дзядуль, сяброў і сваякоў. «Усіх моцна абдымаю, усіх люблю. Не хвалюйцеся за
мяне».