Дзмітрый Бекалюк: «Не здзіўлюся, калі з Новым годам нас будзе віншаваць Пуцін»

Дзмітрый Бекалюк — адзін з тых, хто ўдзельнічаў у арганізацыі масавых выступаў берасцейцаў супраць будаўніцтва акумулятарнага завода.

Відавочна, што гэтая тэма цяпер адышла на другі план, абяцаны рэферэндум так і не абвешчаны, а новыя гаспадары завода занялі чакальную пазіцыю. Аднак Зміцер перакананы, што берасцейцы сваімі пратэстамі вельмі моцна паўплывалі на рост грамадзянскай актыўнасці ў Беларусі.
— Мы паказалі ўсім, што можна і трэба на законных падставах адстойваць сваё права. І гэта вельмі важны момант у справе фармавання грамадзянскай супольнасці, — сказаў актывіст у каментары "Салідарнасці".
Зрэшты, перспектывы гэтага вялікага агульнанацыянальнага пратэсту бачацца яму вельмі туманнымі, калі не сказаць змрочнымі:
— Відавочна, што ўлада і сілавікі груба парушылі закон. Загінулыя, 23 зніклых без вестак, 450 пацверджаных выпадкаў катаванняў за час пратэстаў — такія звесткі ААН. Вядома, вінаватыя за гэта павінны адказваць. Але пакуль, на вялікі жаль, сітуацыя складваецца так, што ў апанентаў рэжыму няма лідара.
Як бы мы ні ставіліся да Ціханоўскай, за яе прагаласавала большасць, і яе дзеянні павінны карэлявацца з інтарэсамі большасці. Цяпер гэтага, на жаль, не адбываецца. Што будзе далей, не ведаю. На мой погляд, у шэрагах пратэстоўцаў разброд і хістанне.
У такой сітуацыі людзі могуць яшчэ два тыдні пахадзіць са сцягамі па вуліцах, пасля чаго пратэсты згаснуць. І гэтым лёгка скарыстаецца Расея, якая, для мяне гэта цалкам відавочна, проста так Беларусь не адпусціць.
— Вы чакаеце ўводу сюды расейскіх войскаў?
— Не, навошта войскі? Эканамічна мы цяпер вельмі ўразлівыя. На наступным тыдні Лукашэнка паедзе ў Маскву. Даціснуць слабога партнёра, затым прымусіць падпісаць яго нейкія дакументы ... гэта ж не складана на самай справе.
Ведаючы характар Пуціна, магу выказаць здагадку, што менавіта так сітуацыя і будзе развівацца. Пасля чаго Беларусь можа быць абвешчаная аўтаноміяй у складзе РФ. Не здзіўлюся, калі з Новым годам нас будзе віншаваць Пуцін.
— Ёсць меркаванне, што ў гэтым выпадку ўся краіна, мільёны людзей выйдуць на вуліцы. Тады ўжо пратэсты дакладна не заглухнуць…
— Так, яны могуць працягвацца і будуць, хутчэй за ўсё. Але праблема ў тым, што нават калі 99% людзей мірна супрацьстаяць 1% добра ўзброеных прыхільнікаў рэжыму, у якіх пакуль яшчэ ёсць лідар... у гісторыі не было прыкладаў, калі дыктатарскія рэжымы падалі такім чынам.
— Аксамітныя рэвалюцыі ва Усходняй Еўропе? Хіба не?
— Там, у адрозненне ад Беларусі-2020, усё ж былі лідары, за якімі ішлі народы гэтых краін, і, што важна, на іх бок пераходзілі сілавікі. Калі ў нас нешта падобнае адбудзецца, тады ёсць шанец.
Але вельмі хацелася б, каб пытанне перадачы ўлады вырашылася бяскроўна і як мага хутчэй. Хоць я выдатна разумею, што такі варыянт, з улікам геапалітыкі і расейскага фактару, ужо малаверагодны.