Нацбанк спыніў крэдыты «овернайт», і гэта кепская прыкмета

Нацбанк з 24 жніўня спыніў крэдыты «овернайт». Можа ўзнікнуць сітуацыя, калі забраць нават адзыўныя ўклады ў банку не атрымаецца — у банка не будзе грошай. Ужо дрэнна, але трэба рыхтавацца да горшага.

Палітычны крызіс дапоўніўся эканамічнай формай супрацьстаяння ўлады і народа — эканамічным байкотам, піша infobank.by.

Прыстойныя грамадзяне сталі паводзіць сябе вельмі непрыстойна. Укладчыкі, навучаныя горкім вопытам папярэдніх дэвальвацый, замітусіліся ў трывожных парывах. Забіраюць свае крэўныя. Разумеюць, што «могуць згарэць». Астатнія ўжо на ўзроўні ўмоўнага рэфлексу бягуць па абменніках.

Пры гэтым дыялог паміж народам і ўладай неяк не задаўся ад слова «зусім». Апошняя наогул робіць выгляд, што не чуе людзей і нават не робіць выгляд, што кагосьці цікавіць меркаванне народа. Гэта тычыцца шматлікіх парушэнняў да выбараў, матэматычных фокусаў падчас выбараў і жорсткай расправы з нязгоднымі пасля выбараў.

Беларусы — мірны народ, у нашым генакодзе вельмі моцна аддрукавалася Вялікая Айчынная вайна. Таму ўсё ў асноўным за мірныя формы пратэсту. Мірныя маршы, падача скаргаў і гэтак далей.

Адна з формаў пратэсту — гэта заклік да эканамічнага ўздзеяння на ўладу. «Сабатажнікі» просяць як мага менш плаціць падаткаў, не купляць прадукты/паслугі дзяржаўных прадпрыемстваў, не плаціць ц і плаціць часткова за камунальныя паслугі, выйсці з афіцыйных прафсаюзаў, не запраўляцца на запраўках «Белнафтахіму» і гэтак далей.

Давайце паспрабуем разабрацца, які сцэнар чакае нас, калі досыць вялікая частка людзей сапраўды стане паступаць такім чынам? А нешта нам падказвае, што людзі так паступаць усё ж будуць.

Калі беларусы пасля ўсіх гэтых жахаў з турмамі, збіваннямі і разгонаў мірных дэманстрантаў не баяцца выходзіць на масавыя мітынгі, то што варта ўзяць і не заплаціць камуналку пару месяцаў? Тут нават ісці нікуды не трэба :)

Нявыплата падаткаў і масавая адмова людзей ад аплаты камуналкі прывядзе да памяншэння паступленняў у бюджэт. Адпаведна, будуць праблемы з выплатай заработнай платы бюджэтнікам. Зразумела, што юрыдычныя асобы цалкам не адмовяцца ад выплаты падаткаў. Але ўжо стала відавочна, што многія пачалі максімальна аптымізаваць выплаты.

Пры гэтым не скажаш, што ўсе — сабатажнікі. Частка бізнесу папросту не змагла адаптавацца пасля каронакрызісу. Іншых прымусілі задумацца такія «прыемныя» нечаканасці, як адключэння інтэрнэту, палітычнае становішча ў краіне, траўмы супрацоўнікаў (напрыклад, у Viber) і да таго падобнае.

Гэтыя матывы спрэс спыняюць інвестыцыі, заганяюць бізнес у цень і вядуць да зніжэння рэшткаў на рахунках. Многія ўжо плануюць перавод бізнесу ў іншыя краіны і разлікі праз замежныя банкі.

І вось мы бачым што курс беларускага рубля ўжо пакаціўся як камень з гары.

Як вынік — банкаўская сістэма знаходзіцца пад велізарным ціскам.

Першы званочак — гэта сітуацыя з «Белгазпрамбанкам», калі ўлада паказала, што банкаўская таямніца і надзейнасць захоўвання каштоўнасцяў у вочках яе не тычыцца. Людзі зразумелі, што так можа адбыцца з любым банкам і зрабілі высновы.

Што цяпер адбываецца з валютай усім вядома — на яе ідзе паляванне.

Нацыянальны банк знаходзіцца паміж молатам і кавадлам. З аднаго боку, долару нельга даць хутка расці, бо рэзкі рост толькі падштурхне махавік. А калі марнаваць золатавалютныя рэзервы на падтрыманне курсу, то можна іх усё і выдаткаваць.

А дзе браць грошы?

За мяжой — ужо праблематычна, бо чамусьці ўсе чакаюць, чым скончыцца палітычны крызіс у нашай краіне, навошта даваць грошы ў доўг, калі ёсць вялікая рызыка іх страціць?

Ну а займаць грошы на ўнутраным рынку, прадаючы аблігацыі? Нешта пакуль не атрымліваецца, прычым настолькі, што нават графік размяшчэння вырашылі не змяшчаць.

Банкі не гатовыя да развіцця такой сітуацыі, яны яшчэ не адышлі ад каронавіруснага падзення даходаў юрыдычных і фізічных асоб, а тут пайшла масавая скупка валюты і зняцце ўкладаў. У дадзены момант сітуацыю змякчае наяўнасць безадзыўных укладаў, якія так проста не здымеш.

Сітуацыя цяжкая і Нацыянальны Банк вымушаны нешта прадпрымаць.

Стаўка «овернайт» дазваляе захоўваць доступ удзельнікаў рынку да кароткатэрміновай ліквіднасці, планаваць кіраванне ліквіднасцю і эфектыўна яе пераразмяркоўваць.

Кажучы звычайнай мовай — цяпер банкі якім патрэбныя грошы, не змогуць хуценька пазычыць у Нацбанку гэтыя грошы пад невялікі працэнт.

Адпаведна можна выказаць здагадку, што вяртанне адзыўных укладаў можа быць ужо не на працягу 5 дзен, а зойме значна большага часу.

Цяпер падвядзем вынік: стабільнасць на фінансавым рынку вельмі моцна залежыць ад даверу ўдзельнікаў рынку.

- Калі чалавек давярае банку і размяшчае там свае зберажэнні.

- Калі банку давяраюць замежныя партнёры і даюць яму грошы.

- Калі кампанія давярае улады і робіць доўгатэрміновыя інвестыцыі.

- Калі народ давярае ўладзе і ведае, што ў выпадку чаго ён зможа дамагчыся справядлівасці і вярнуць свае грошы.

Цяпер у значнай часткі народа Беларусі даверу да існуючай улады наогул няма, гэта пацвярджаецца шматлікімі маршамі пратэсту і забастоўкамі буйных прадпрыемстваў. А ў некаторай часткі народа наадварот, ёсць жаданне нашкодзіць ёй даступнымі спосабамі.

І не трэба быць экстрасэнсам, каб зразумець — сітуацыя будзе пагаршацца, а калі сітуацыя пагаршаецца, то нават паслухмяныя і безадмоўныя бюджэтнікі будуць вінаваціць у гэтым не пратэстантаў, а існуючую ўладу.

Паводле infobank.by