Палітолагі чакаюць у адносінах Беларусі і Расіі далейшага нарастання напружанасці

Адносіны Беларусі з Расіяй не знаходзяць «новай нармальнасці», г.зн. пункту дынамічнай раўнавагі, і пагаршаюцца вось ужо 6 месяцаў запар.

Такая характарыстыка беларуска-расійскага супрацоўніцтва змяшчаецца ў новым выпуску «Мінскага барометра», падрыхтаванага Саветам па міжнародных адносінах «Мінскі дыялог».
Як адзначаецца ў «Барометры», у апошнія месяцы з усяго спектру праблемных пытанняў кампраміс, зрэшты, часовы і ненадзейны, быў знойдзены толькі па пастаўках нафты ў сакавіку-красавіку бягучага года. Пасоўванняў па візавым пытанні, дарожных картах або роўмінгу ў Саюзнай дзяржаве не здарылася. З-за выбару карантыну ў якасці важнага элемента антыэпидэмічнай палітыкі Расія закрыла мяжу з Беларуссю. Спробы аказання гуманітарнай дапамогі або супрацоўніцтва ў барацьбе з эпідэміяй пацярпелі правал. Саміт ЕАЭС абышоўся без відавочных канфліктаў, але ў асноўным дзякуючы таму, што на ім лідэры дзяржаў выступілі з заявамі і ў спрэчкі не ўступалі. Танальнасць выказванняў на адрас палітыкі саюзніка і з боку прэсы, і з боку афіцыйных асоб становіцца ўсё больш рэзкай.
У прыватнасці, інфармацыйнае суправаджэнне абранай Беларуссю анты-эпідэмічнай палітыкі будуецца на абвінавачваннях у глупстве, медыцынскай бездапаможнасці і нават зламыснасцю ўсіх урадаў, якія выбралі іншыя шляхі, уключаючы Расію.
«Асноўныя аргументы інфармацыйнага суправаджэння на карысць беларускага варыянту рэагавання былі б вельмі адчувальныя для расійскага кіраўніцтва нават калі б насілі неканкрэтны характар. Але і Лукашэнка, і прадстаўнікі Міністэрства аховы здароўя раз-пораз адрасуюць гэтыя аргументы менавіта расійскаму кіраўніцтву. Калі для ўрадаў еўрапейскіх краін такія абвінавачванні, хутчэй за ўсё, не занадта адчувальныя, то на Расію яны дзейнічаюць вельмі раздражняльна. Па-першае, беларускія мэсыджы - рускамоўныя, а інфармацыйная прастора Беларусі і Расіі ў значнай ступені агульная, г.зн. аргументацыя беларускага кіраўніцтва даходзіць да расіян хутка і амаль у поўным аб'ёме. Па-другое, у крызіснай сітуацыі (а Расія адначасова перажывае тры крызісы: агульны эпідэміялагічны, эканамічны з-за скарачэння коштаў на нафту і санкцый, а таксама палітычны - з-за прыпынення ўнясення змяненняў у Канстытуцыю ў самы кульмінацыйны момант працэсу) расійскія эліты адчуваюць сябе асабліва ўразлівымі перад абвінавачваннямі. Па-трэцяе, таму што гэтая рыторыка супадае з рыторыкай часткі антыкрамлёўскіх сіл (Сяргей Бабурын з агульнанароднага саюза Адраджэння Расіі, ўнутрыцаркоўныя апазіцыя Патрыярхіі ў РПЦ і падобныя плыні) у самой Расіі і ўмацоўвае іх», — пішуць аўтары «Мінскага барометра».
Такім чынам, на іх погляд, Мінск, фактычна абгрунтоўваючы свой выбар найбольш эмацыйным чынам, з аднаго боку, ўмешваецца ва ўнутрырасійскую палітыку на баку апазыцыі — як у канцы 1990-х, з другога — ён салідарызуецца з вонкавымі супернікамі Крамля.
Тон расійскіх медыя датычна беларускай антыэпідымічнай палітыкі сведчыць на карысць таго, што беларускае інфармацыйнае ўздзеянне разглядаецца як сур'ёзнае.
«Рашэнне аб правядзенні парада Перамогі ў Мінску 9 траўня на фоне таго, што Масква перанесла яго, дадае эмацыйнай вастрыні ў канфлікт паміж краінамі, выкліканы супрацьлеглымі адказамі на эпідэмію», — канстатуюць аўтары палітолагі.
Яны адзначаюць, што канфліктнасць у беларуска-расійскіх адносінах набыў зацяжны характар, што дазваляе чакаць далейшага нарастання напружанасці, асабліва на фоне падрыхтоўкі да канстытуцыйных рэформаў і ў Расіі, і ў Беларусі. «Малаверагодна, што пытанні цэн на прыродны газ і рэструктурызацыя крэдыту на будаўніцтва БелАЭС будуць вырашаны ў бліжэйшыя два месяцы», — мяркуюць эксперты.
Паводле thinktanks.by