«Берлін зноў у справе»
Імперская веліч зноў накіравалася ў бок Берліна, піша ТГ-канал «Лісты да дачкі». У чарговы раз.
Канапныя ваяры раздзьмуліся ад імперскай велічы. Ілюстрацыйнае фота «НЧ»
Ну што, як той казаў: «На Берлін!». Вы ў курсе, Аўдзееўка, сяло Стэпавое, потым Малыя Шчарбакі, а там, калі павярнуць налева, то ўжо адразу і Берлін. Таму што перад сведкамі імперскай велічы зноў з'явіліся шырокія геапалітычныя гарызонты. Раней яны чаму гарызонтаў не бачылі? Таму што ім Аўдзееўка гарызонты засланяла. А ўзялі Аўдзееўку — і ўсё. Гарызонты і адкрыліся. Зноў час на «даеш Берлін».
Па-першае, нямецкія генералы якраз здзейснілі вербальную інтэрвенцыю ў бок Крымскага моста. Вельмі, хачу табе сказаць, своечасова. Якраз пасля Аўдзееўкі. А чым яшчэ адказаць на вербальную інтэрвенцыю ў бок Крымскага моста, як не віртуальным штурмам Рэйхстага?
Глядзіце таксама
А па-другое, сведкі імперскай велічы даўно ўжо не хадзілі на Берлін. Ці то справа раней. Раней, бывала, без паходу на Берлін дня не праходзіла. Кожны вечар хадзілі на Берлін усім сваім саюзным тэлевізарам, як да сябе дадому.
Асабліва калі Кіеў быў за тры дні. Ну, таму што Кіеў за тры дні і чымсьці ж трэба сабе пасля гэтага заняць. О! Вы памятаеце, як хадзілі на Берлін, калі Кіеў быў за тры дні? На Берлін хадзілі, на Парыж, на Лондан. На Варшаву так нават і не хадзілі. Колькі той Варшавы? Чаго на яе хадзіць? Проста праляталі міма на поўнай хуткасці, каб паспець да Лондана.
Потым, вядома, на Берлін хадзілі ўжо радзей. Усё-ткі цяжкавата хадзіць на Берлін нават у сябе ў тэлевізары, калі ты робіш жэст добрай волі ў зваротным кірунку. Не скажу, што гэта цалкам немагчыма. Для тэлевізара няма нічога немагчымага. Але нават у тэлевізары не проста дайсці да Берліна, калі ты рухаешся ў процілеглы бок. А даўно ж хацелася. Таму што саюзны тэлевізар моцна засумаваў па Берліне і сваёй геапалітычнай велічы.
Глядзіце таксама
Таму што без Берліна геапалітычнай велічы, вядома, не бывае. Ну вы што? Якая ж веліч без Берліна? Узяцце Берліна — гэта заўсёды была вялікая стратэгічная мэта. Проста па дарозе на Берлін трошкі спатыкнуліся аб Кіеў і таму крышачку не дайшлі. І нават прыйшлося рабіць выгляд, што Берліна на самой справе не вельмі і хацелася.
Але вы ж разумееце, што доўга рабіць выгляд міралюбнасці цяжка. Таму што панты зусім няма куды падзець. А расійскія ўлады так уладкаваныя, што яны могуць абысціся без чаго заўгодна, але зусім не могуць абысціся без пантоў. І для сваіх пантоў расійскай уладзе нічога не шкада. Панты для расійскай улады — гэта сэнс жыцця. Альфа і амега іх існавання. Таму пасля райцэнтра ў Данецкай вобласці на 30 тысяч жыхароў Берлін зноў у справе.