«Беларусь больш не з’яўляецца ні міратворчай пляцоўкай, ні жаданай арэнай для спартыўных і іншых мерапрыемстваў»

Як бягучыя, так і доўгачасовыя перспектывы ўязнога беларускага турызму знаходзяцца пад пытаннем, адзначаюць у Рэспубліканскім Саюзе турыстычных арганізацый.

scale_1200_141204112020.webp


«Прадстаўнікі інкамінгавых кампаній кажуць, што ўсе кантракты адмяняюцца і пераносяцца на нявызначаны тэрмін. Акрамя таго, вострай праблемай з’яўляюцца абавязацельствы, якія маюць фірмы, якія займаюцца прыёмам, якія прынялі грошы па перадаплаце ад сваіх замежных партнёраў, якія расплаціліся з пастаўшчыкамі, і цяпер маюць дзесяткі тысяч даляраў доўгу. Бо ўказ аб адтэрміноўках, як памятаем, так і не быў прыняты», — прыводзіць «Інтэрфакс» словы аналітыка турыстычнай галіны, рэдактаркі сайта РСТА Toursoyuz.by Лілія Кобзік.

Сваю сумную ролю грае і нявызначанасць, непрадказальнасць сацыяльна-эканамічнай абстаноўкі ў краіне, дадала эксперт. «Мінск турыстычны і, у цэлым, турыстычная Беларусь, якія набралі сякія-такія імпульсы і абароты пасля 2014 года, больш не з’яўляецца ні міратворчай пляцоўкай, ні жаданай арэнай для спартыўных і іншых мерапрыемстваў», — лічыць яна.

У РСТА мяркуюць, што цяпер не варта прымаць ніякіх фундаментальных законаў і праграм, якія ўсталёўвалі б правілы гульні на рынку.

«Гаворка ідзе, перш за ўсё, пра новы закон “Аб турызме". Не толькі Беларусь, але і ўвесь свет апынуліся ў зусім новых умовах. Якім будзе “пост-каронавірусны турызм” або турызм ва ўмовах перманентнай пандэміі (і такое можа быць!), мы яшчэ не ведаем. Не бачым! Сітуацыя знаходзіцца ў развіцці. Не думаю, што ў стане балансавання на зямлі, якая сыходзіць з-пад ног, ёсць неабходнасць уводзіць законы, па якіх галіна павінна жыць бог ведае колькі часу», — падкрэсліла Кобзік.

Цяпер гаворка можа ісці толькі пра бягучыя тактычныя дзеянні — праграмы-SOS для рынку, фірмаў і інфраструктуры, адзначаюць у РСТА.

Таксама ў саюзе лічаць, што неабходна больш уважліва прыгледзецца да такога сегменту, як унутраны турызм і кінуць усе сілы на падтрымку яго рэсурсаў. У прыватнасці, пераарыентаваць на падтрымку ўнутраных праектаў і інфраструктуры выдаткі дзяржбюджэту, запланаваныя на замежныя выставы і іншыя маркетынгавыя мерапрыемствы бягучага года, якія не адбыліся.