Настаўнік і школьнік знайшлі срэбра Харальда Сінязубага

Настаўнік Рэнэ Шэн (Rene Schoen) і яго вучань трынаццацігадовы Лука Малашнічэнка займаліся пошукамі з металадэтэктарам на востраве Руген у Балтыйскім моры, каля вёскі Шрапродэ (Schaprode). Калі яны натыкнуліся на круглы кавалак металу, то падумалі, што гэта выпадковы кавалак алюмінія. Але разгледзеўшы яго, пераканаліся, што перад імі срэбраная манета.

Рэнэ Шен ў якасці археолага-валанцёра супрацоўнічае з археалагічным кіраваннем федэральнай зямлі Мекленбург-Пярэдняя Памеранія. Туды ён і паведаміў пра знойдзеную манеце. Навукоўцы вызначылі, што яна адчаканена ў Хэдэбю — найбуйнейшым гандлёвым цэнтры вікінгаў, што існаваў у IX- XI стагоддзях на тэрыторыі цяперашняй зямлі Шлезвіг-Гальштэйн. Археолагі папрасілі настаўнікі і школьніка захоўваць месца знаходкі ў таямніцы, пакуль не змогуць арганізаваць там паўнавартасныя раскопкі.

Хоць знаходка была зроблена яшчэ ў студзені, раскопкі былі праведзены толькі ў мінулыя выходныя. Археолагі і валанцёры раскапалі плошчу больш за 370 квадратных метраў. І высветлілі, што там была зусім не адзіная монетка. Манет было не менш як 600, і сярод іх былі саксонскія, дацкія, візантыйскія і арабскія. Самая старая — дырхам з Дамаска 714 года, самая позняя — манета 983 года. Больш за сотню манет адносіліся да эпохі праўлення Харальда Сінязубага, караля Даніі і Нарвегіі, які жыў у X стагоддзі. Акрамя манет скарб змяшчае каралі, жэмчуг, кольцы, падвескі, кудмень у выглядзе молата Тора і іншыя ювелірныя вырабы.
Такая колькасць скарбаў сапраўды магла належаць самому каралю. Мяркуецца, што скарб быў закапаны ў канцы 980-х гадоў, калі Харальд Сінязубы пасля бунту свайго сына Свэна Вілабародага быў вымушаны бегчы ў Памеранію, дзе загінуў у 986 або 987 годзе.
Паводле Science Pro