Святлана Ціханоўская напісала ліст Папу Рымскаму Францішку

Святлана Ціханоўская накіравала кіраўніку Каталіцкай царквы Папу Рымскаму Францішку адкрыты ліст, які стаў адказам на яго новую энцыкліку Fratelli Tutti (Усе браты), апублікаваную 3 кастрычніка.

Энцыкліка, адрасаваная не толькі каталікам, але і ўсім хрысціянам і людзям добрай волі, прысвечана пытанням сацыяльнага і палітычнага ладу грамадства. Папа Францішак, рушачы ўслед за св. Францішкам Асізскім, імя якога носіць Пантыфік, прапануе сваё бачанне грамадства братэрства і цывілізацыі любові, заснаваных на прызнанні годнасці кожнага чалавека. Святлана Ціханоўская разважае ў святле Fratelli Tutti пра Беларусь і заклікае Папу Францішка падтрымаць беларусаў у іх імкненні да «лепшай палітыкі» і «сацыяльнай дружбы», пра якія гаворыцца ў энцыкліцы.
У пачатку ліста Святлана Ціханоўская распавядае Папу аб тым, як Беларусь прыйшла да лета 2020 года.
На працягу чвэрці стагоддзя беларусы неаднаразова спрабавалі змяніць несправядлівы парадак, аднак грамадства заставалася занадта раз'яднаным, атамізаваным. Парадаксальным чынам менавіта падчас пандэміі каронавіруса беларускі народ адчуў сілу салідарнасці і самаарганізацыі, асабліва на фоне пасіўнасці і абыякавасці дзяржавы. Натхнёныя гэтым досведам — досведам «братняга грамадства», якое існуе ўжо тут і цяпер, дзякуючы салідарнасці і любові, вялікіх пераменаў, якія складваюцца з маленькіх дзеянняў кожнага чалавека, беларусы паверылі ў будучыню і ўцягнуліся ў працэс пераменаў і ў палітычнай сферы. Нягледзячы на ​​пагрозы, ціск, пераслед, усялякія перашкоды, у тым ліку і арышт альтэрнатыўных кандыдатаў на прэзідэнцкі пост, яны аб'ядналіся ў патрабаванні празрыстых і справядлівых выбараў.
Адзін з ключавых вобразаў энцыклікі Fratelli Tutti — збіты вандроўнік з прыпавесці Ісуса Хрыста аб Міласэрным Самараніну. Святлана Ціханоўская параўноўвае з гэтым падарожнікам беларускі народ пасля выбараў. Улады спачатку абрабавалі беларусаў, выкраўшы іх галасы, а калі тыя выйшлі на вуліцы, каб мірна выказаць свой пратэст, падвергнулі іх гвалту, знявазе і катаванням. Аднак грамадства не стала адказваць на дзяржаўную агрэсію тым жа, замест гэтага людзі з самых розных сацыяльных і прафесійных груп працягнулі пратэставаць мірна. Святлана Ціханоўская асабліва падкрэслівае ролю жанчын у гэтым працэсе. Яна цытуе праваслаўнага і каталіцкага біскупаў Арцемія (Кішчанку) і Юрыя Касабуцкага, якія, кажучы пра пратэстуючых беларускіх жанчын, успомнілі словы апостала Паўла «Не будзь пераможаны злом, а перамагай зло дабром!»
Святлана Ціханоўская піша пра тое, як беларускія хрысціяне розных канфесій шукаюць выйсце з палітычнага крызісу. Служыцелі хрысціянскіх цэркваў не перастаюць заклікаць да спынення гвалту, вызвалення зняволеных, пачатку дыялогу. Каталіцкія, праваслаўныя і пратэстанцкія абшчыны ладзяць публічныя малітвы аб міры ў Беларусі ў храмах і на вуліцах, арганізуюць дапамогу пацярпелым, спрабуюць наладзіць кантакты паміж царквой, дзяржавай і грамадзянскай супольнасцю. Святлана Ціханоўская адзначае, што часта вернікі розных традыцый дзейнічаюць разам, моляцца і працуюць разам.
Пры гэтым царквы Беларусі падзяляюць з астатнім грамадствам тыя пакуты, якія яно пераносіць у сваёй барацьбе за справядлівасць. Святлана Ціханоўская называе ў сваім лісце імёны многіх святароў і вернікаў, якія сталі ахвярамі дзяржаўных рэпрэсій за апошнія месяцы. Гэта праваслаўны святар Уладзімір Драбышэўскі, які выйшаў на вуліцы Гомеля з плакатам «Спыніце гвалт!», Пасля чаго быў асуджаны на 25 сутак турэмнага зняволення. Гэта біскуп Юрый Касабуцкі і айцец Сяргей Лепін, якія публічна асудзілі знішчэнне мемарыяла ў памяць пра Рамана Бандарэнку, пасля чаго былі выкліканы ў пракуратуру і атрымалі папярэджанні за «распальванне варожасці». Гэта хрысціянская актывістка з Брэста Алена Гнаўк, якая станавілася на калені паміж пратэстоўцамі і сілавікамі, молячыся пра свет, але некалькі разоў запар трапіла за краты. Гэта каталіцкі святар з Расон Вячаслаў Барок, які смела сведчыць у інтэрнэце аб сацыяльным вучэнні царквы і пра сваю грамадзянскую пазіцыю, за што падвяргаецца пераследам (на момант публікацыі ліста ён асуджаны на 10 сутак турмы).
Асаблівая ўвага нададзена ў лісце асобе арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча, кіраўніка Каталіцкай царквы ў Беларусі, які адным з першых заклікаў улады да дыялогу і спынення гвалту, пасля чаго быў незаконна пазбаўлены права вярнуцца ў краіну да сваёй паствы і знаходзіцца ў выгнанні. Святлана Ціханоўская падкрэслівае ролю і значэнне Тадэвуша Кандрусевіча як «сапраўднага пасярэдніка», які выступіў прадстаўніком такой царквы, «якая служыць, якая сыходзіць з хаты і выходзіць са сваіх храмаў, выходзіць са сваіх сакрыстый, каб суправаджаць жыццё, падтрымліваць надзею, быць знакам адзінства, будаваць масты, разбураць сцены, сеяць насенне прымірэння».
Поўны тэкст ліста даступны на рускай, беларускай і англійскай мовах.