Гары Каспараў: Пуцін пагражае дэмакратычнаму парадку на ўсім кантыненце
Гары Каспараў, сузаснавальнік форуму Свабоднай Расіі, даў абвестку ў нямецкую газету ў Bild з заклікам да Шольца дапамагчы Кіеву: «Канцлер Шольц, дайце Украіне ваенную дапамогу, у якой яна сапраўды мае патрэбу», — гаворыцца ў абвестцы Каспарава, які нагадвае аб гістарычнай адказнасці Германіі.
Расійскі апазіцыйны палітык Гары Каспараў. Фота: Vesa Moilanen / Lehtikuva / dpa / picture alliance
На фоне дыскусіі аб магчымасці працягваць падтрымку Украіны ў ранейшым ці нават больш маштабным аб'ёме, якая разгарэлася ў Германіі, экс-чэмпіён свету па шахматах, апазіцыйны палітык Гары Каспараў у панядзелак, 19 жніўня, даў у таблоідзе Bild аб'яву, якая займае цэлую старонку, з заклікам даць Кіеву «ваенную дапамогу, якая яму сапраўды патрэбна».
Абвестка — гэта фота, на якім адлюстравана немаладая жанчына ля свежай магіле. Вакол яе на могілках — мноства ўкраінскіх сцягоў. «Германія аднойчы завяла мір на край прорвы. Канцлер Шольц, не дайце гэтаму паўтарыцца. Дайце Украіне тую вайсковую дапамогу, у якой яна сапраўды мае патрэбу», — напісана на гэтым фота. Там жа стаіць подпіс: Гары Каспарава.
Глядзіце таксама
«Канцлер Шольц павінен даць Кіеву ўсё, што трэба»
У той жа дзень, 19 жніўня, у газеце Welt у раздзеле «Меркаванні» з'явіўся каментар палітыка на гэтую ж тэму.
Расію Уладзіміра Пуціна Гары Каспараў называе ў артыкуле для Welt «найбольш адчувальнай праявай фашысцкай пагрозы ў Еўропе з 1945 года».
Прапануем пераклад НЧ артыкула Гары Каспараў для Welt:
Захад застаўся ў баку, калі Расія ўварвалася ў Грузію і анексавала Крым. Калі Маскве дазволяць паглынуць усю Украіну, то лініі фронту пройдуць не ў Харкаве і Херсоне, а ў Вільні, Варшаве і, магчыма, нават у Берліне.
У ХХ стагоддзі Германія прынесла Еўропе велізарныя пакуты. Менавіта таму на Берліне ляжыць асаблівая адказнасць за прадухіленне яшчэ адной падобнай чалавечай трагедыі.
Паколькі несправакаванае наступленне Расіі на Украіну працягваецца, бундэсканцлеру Олафу Шольцу самы час умяшацца і даць Кіеву усё неабходнае для абароны ўкраінскага народа.
Час нельга марнаваць: нядаўнія дзеянні Украіны ў Курскай вобласці з выкарыстаннем нямецкай тэхнікі мелі значны, але абмежаваны поспех. Акрамя таго, яны прадэманстравалі, што ўкраінцы могуць перамагчы, але ім патрэбная падтрымка Захаду, каб дайсці да пераможнага канца.
Я вырас у Савецкім Саюзе, дзе за два дзесяцігоддзі да майго нараджэння нацысты забілі мільёны людзей. Пакалення нямецкіх лідараў кляліся ўтрымліваць прывід жахлівай вайны на адлегласці. Расія Уладзіміра Пуціна — самая адчувальная праява фашысцкай пагрозы ў Еўропе з 1945 года. Аднак сёння ўрад Шольца плануе скараціць дапамогу Украіне ўдвая і замарозіць усе новыя запыты на дапамогу да канца года – як раз у той момант, калі ўкраінцы перахопліваюць ініцыятыву.
Глядзіце таксама
Замест таго, каб чакаць, пакуль расійскія войскі перасякуць мяжу і, без сумневу, атакуюць новыя бальніцы, школы і гандлёвыя цэнтры, Украіна пачала наступ на Курскую вобласць, часта выкарыстоўваючы тэхніку, прадстаўленую Германіяй і іншымі свабоднымі краінамі.
Камітэт па абароне Бундэстага ўхваліў выкарыстанне нямецкай зброі ў гэтай кампаніі. Гэта добрая навіна, і яна падкрэслівае важнасць падтрымкі Захаду ў поспеху Украіны. Але Кіеў можа зноў апынуцца на задворках у найбліжэйшы час, калі скарачэнні Шольца працягнуцца і нямецкая дапамога Украіне вычарпаецца.
Германіі яшчэ не позна змяніць курс. Сёння мая арганізацыя, «Ініцыятыва абнаўлення дэмакратыі», запускае петыцыю з выразным пасланнем: Шольц павінен не проста адмяніць запланаванае ім скарачэнне дапамогі – ён павінен павялічыць дапамогу Германіі Украіне. І даць сістэмы далёкага радыусу дзеяння, неабходныя для таго, каб спыніць расійскую агрэсію ля яе вытокаў. У тым ліку жаданыя ракеты «Таўрус», якія могуць знішчыць Керчанскі мост, што злучае акупаваны Крым з Расіяй, нанесці вырашальны ўдар па лініях забеспячэння захопнікаў і, магчыма, змяніць ход вайны.
Гэта было б найлепшым выкананнем гістарычнага доўгу Германіі. Як адзначыла летась у сваім звароце да ААН украінская праваабаронца Аляксандра Мацвійчук, «сувязь паміж мірам і правамі чалавека непарыўная, кожная дзяржава, якая сістэматычна ігнаруе правы чалавека, уяўляе пагрозу для ўсіх на сваёй тэрыторыі і за яе межамі».
Абаронцы свабоды і дэмакратыі павінны быць узброены не толькі банальнасцямі, калі агенты аўтакратыі кідаюць у бой танкі, ракеты і самалёты.
Падтрымка Украіны робіць жыццё немцаў і ўсіх еўрапейцаў больш бяспечным. Бо Пуцін пагражае не толькі найбліжэйшым суседзям, але і дэмакратычнаму парадку на ўсім кантыненце.
Некаторыя ў Германіі востра ўсведамляюць гэтую рэальнасць. Міністр абароны Барыс Пісторыус нядаўна заўважыў, што ягоная краіна павінна быць гатовая да вайны цягам пяці гадоў. «Мы не павінны верыць, што Пуцін спыніцца на межах Украіны», – папярэдзіў Пісторыус.
У гэтым ён мае рацыю. Але замест таго, каб нарошчваць уласныя ўзброеныя сілы (рызыкуючы, што пры гэтым паўстануць ўнутраныя палітычныя ўзрушэнні) у чаканні такога зыходу, Германія можа прадухіліць само ўзнікненне пагрозы, рашуча падтрымаўшы Украіну зброяй, якое пыліцца на складах бундэсвера.
Захад застаўся ў баку, калі Расія ўварвалася ў Грузію і анексавала Крым. Калі Маскве дазволяць паглынуць усю Украіну, то лініі фронту пройдуць не ў Харкаве і Херсоне, а ў Вільні, Варшаве і, магчыма, нават у Берліне.
Глядзіце таксама
І хоць ваенныя авантуры Пуціна сведчаць, што ён уяўляе сабой смяротную пагрозу, яго млявая рэакцыя на тое, што Захад фактычна дапамагае ўкраінцам абараніць сябе, сведчыць пра тое, што яго можна спыніць.
Пуцін не ідзе на эскалацыю, калі мы даем адпор.
Наадварот! Ён ідзе на абвастрэнне канфлікту, калі мы яго ўлагоджваем.
Масква прыстрашыла «ваеннымі і палітычнымі наступствамі», калі Фінляндыя і Швецыя ўступяць у NATO. Пасля таго, як іх уступленне ў NATO стала справай вырашанай, Пуцін змяніў курс: напраўду ў яго «няма праблем» з уступленнем гэтых краін у Альянс.
У траўні мінулага года прэзідэнт Расіі казаў пра «велізарныя рызыкі» для саюзнікаў Кіева, калі яны паставяць Украіне знішчальнікі F-16. Цяпер знішчальнікі амерыканскай вытворчасці паступаюць на ўзбраенне ўкраінскіх ВПС, і Пуцін, відавочна, не стаў бліжэй да таго, каб развязаць Трэцюю сусветную вайну з NATO, чым два гады таму.
Прасцей кажучы, імавернасць таго, што Пуцін заўтра пойдзе на Германію, таму што заходнія лідары адкрылі яму дзверы ва Украіне, значна вышэйшая, чым калі Берлін возьме на сябе адказнасць лідара і выступіць супраць расійскага дыктатара сёння.
Як і ўсе сучасныя нямецкія лідары да яго, Олаф Шольц неаднаразова паўтараў, што мінулае яго краіны — гэта цяжар для фарміравання яе сучаснасці. У мінулым месяцы ён заявіў пра вайну ва Украіне: «Улічваючы нашу ўласную гісторыю, для Нямеччыны ў гэтай сітуацыі можа быць толькі адно месца – на баку Украіны».
Украіна толькі папрасіла Германію выканаць гэтае абавязацельства — у сваіх закліках даць жыццёва важную вайсковую дапамогу. Тым не менш, калі Кіеву спатрэбіліся ракеты «Таурус» – вырашальны фактар, які мог бы прадухіліць будучыню кровапраліцце, – Шольц холадна адхіліў гэтую просьбу як «безадказную».
На самай справе, адзіны, хто ўхіляецца ад адказнасці, — гэта сам нямецкі канцлер.
Глядзіце таксама
Паводле dw.com, echofm.online, www.welt.de