«Кошт стабільнасці расце, а яе якасць увесь час падае»
Аўтар тэлеграм-канала «Лісты да дачкі» лічыць, што ордэр на арышт Пуціна, выпісаны Міжнародным крымінальным судом у Гаазе, мае цалкам канкрэтнае значэнне. І ў гэтай сувязі ў «малодшага саюзніка» яшчэ ёсць час на выпраўленне. Але гэтага часу засталося трошачкі.
Калаж з сайта phonoteka.org
Ведаеш, я вось усё ж такі не згодны з тымі, хто лічыць, што позва Пуціну ў Міжнародны крымінальны суд мае ў асноўным сімвалічнае значэнне і не будзе азначаць ніякіх практычных наступстваў у агляднай будучыні. Гэта значыць, судовага прыстава ў Маскву наўрад ці, вядома, адправяць у бліжэйшы час. Але пры гэтым наступствы ордэра ўжо і цяпер маюць цалкам сабе практычны характар.
Таму што калі раней хтосьці мог спадзявацца, што Захад захоча з ім дамовіцца, то цяпер ужо ўсё. Можна не спадзявацца. Перспектыва перамоў стала ўмоўным ладам у мінулым часе. Вось міністр юстыцыі Германіі ўчора сказаў, што краіна, безумоўна, выканае рашэнне суда, калі толькі ў яе з'явіцца такая магчымасць. Гэта значыць, з Германіяй ужо цалкам афіцыйна ніякіх перамоў не атрымаецца.
А яшчэ гэтая позва — аплявуха, якую далі ў грамадскім месцы пры вялікай колькасці народу. Дэманструе абразлівую адсутнасць павагі і веры ў расійскую светлую будучыню. Таму што людзі, якія выпісваюць такія ордэры, не вераць ні ў гэтую светлую будучыню, ні ў другую армію свету. А вераць, зусім наадварот, ва УСУ. Таму што калі б яшчэ хоць трошкі верылі ў другую армію свету, то такіх ордэраў бы не выпісвалі. І хто б там ні з'ездзіў у Марыупаль, нанесенай шкоды ўжо не выправіш.
І лепш бы з гэтым, вядома, не цягнуць. На тое, каб выпісаць ордэр на арышт Пуціна, суду ў Гаазе шмат часу не спатрэбілася. Можа, аказваецца, гэтая міжнародная бюракратыя, калі захоча, адмовіцца ад сваіх бюракратычных звычак і ўсё рабіць хутка. І калі гэтыя бюракраты не спалохаліся другой арміі свету, то, я думаю, і беларускія сельскагаспадарчыя апалчэнні разам з вертыкальнай абаронай уражання на іх не зробяць.
Асабліва ўлічваючы, што ў беларускіх улад стабільнасць рэгулярна адклейваецца. Вось чым бы ні была насамрэч учорашняя гісторыя са стральбой і ўсеагульнай сілавой ажытацыяй у Гродне, для стабільнасці гэта благі знак. Таму што кошт стабільнасці расце, а яе якасць увесь час падае. Атрымліваецца, новы ўзровень стабільнасці — самалёт-з-якім-нічога-не-здарылася і перастрэлкі з замежнымі дыверсантамі пасярод абласнога цэнтра.
А быў час, калі стабільнасць падрывалі толькі сокалы, якія скінулі пацука на прыступкі Дома ўрада ў дзень адмовы ў рэгістрацыі Бабарыкі і Цапкалы.
