«Пачнуць уцякаць ад міліцыі». Чалавек з голасам, як ва Уладзіміра Караніка, патлумачыў, навошта адмянілі строгі масачны рэжым

У інтэрнэт трапіў аўдыязапіс, на якім, як мяркуецца, Уладзімір Каранік тлумачыць рашэнне пра адмену штрафаў за парушэнне масачнага рэжыму. Ён лічыць, што строгі кантроль і штрафы за адсутнасць масак маглі б прывесці да канфліктаў з міліцыяй, «сварак» і «кучы негатыўных рэакцый». Замест гэтага ён яшчэ раз нагадаў пра карысць масак, параіў выкарыстоўваць «метад пераканання» і назваў карыснай «дыскусію ў грамадстве» вакол неабходнасці масак.

На аўдыя меркавана Уладзімір Каранік падкрэслівае, што адмянілі не сам масачны рэжым, а адміністрацыйную адказнасць і штрафы для тых, хто прыходзіць у грамадскія месцы без масак.
— Я заўсёды праціўнік тых рашэнняў, якія немагчыма выканаць для ўсіх, — кажа чалавек на запісе. — Калі мы прынялі рашэнне — значыць, яно павінна быць аднолькава для ўсіх. Але я слаба ўяўляю... што калі якая-небудзь жанчына-пенсіянер або студэнт кажа: «Я не буду апранаць, і ўсё»? Ну мы выпішам яму адміністрацыйную адказнасць. Ну за яго бацькі заплацяць, альбо наогул не заплацяць. То бок, гэта выкліча толькі больш сварак, крыкаў... кожны будзе разумець, што калі яго спыняць без маскі — гэта будзе штраф. Яны пачнуць уцякаць ад міліцыі, міліцыя пачне за імі ганяцца. У інтэрнэце бачылі ролікі, як за мяжой кагосьці за рукі — за ногі валакуць у машыну, хтосьці кагосьці бʼе, хтосьці крычыць «Не чапайце яе»?
Гэта значыць, мы прыйдзем да таго, што-небудзь прыйдзецца прымаць рашэнне, якое мы робім выгляд, што яно ёсць, але за яго невыкананне мы не штрафуем (закон павінен выконвацца свята, гэта маё перакананне). Альбо мы, скажам так, нарвемся на кучу негатыўнай рэакцыі. Калі ёсць перакананыя антываксеры, стануць яшчэ перакананыя антымасачнікі. Таму, з майго пункту гледжання, першапачаткова пазіцыя была правільная: мы распавядалі, што масачны рэжым – гэта ў першую чаргу абарона ад вас, а не вас.
Далей чалавек з голасам, як у былога кіраўніка Міністэрства аховы здароўя, нагадаў, што вірус можа патрапіць на слізістую вачэй і праз слёзны канал апынуцца ў поласці носа. А значыць, маска сама па сабе не гарантуе абарону таго, хто яе носіць, але зніжае яго шанц заразіцца. Для больш якаснай абароны ён раіць насіць не толькі маску, але і шчыток. Пры гэтым маска затрымлівае кропелькі макроты, якія могуць вылецець пры кашлі або размове, з рота або носа чалавека, які надзеў маску.
— Спачатку нас крытыкавалі, што няма нідзе масак. Потым, калі масак стала шмат, яны крытыкуюць, навошта мы прымушаем іх насіць. А потым іншыя кажуць: «пачніце іх штрафаваць, таму што яны ходзяць нас заражаюць, і мы ніяк не можам абараніцца». Потым усе кажуць: «слухайце, ну вы ж усіх усё роўна не аштрафуеце, навошта вы бударажыце народ».
Па словах меркавана Уладзіміра Караніка, у сітуацыі з маскамі і вакцынацыяй патрэбен «метад пераканання». Ён нагадаў пра культуру нашэння масак: да прыкладу, што шматразовыя маскі трэба прасаваць, а аднаразовыя маскі — рэгулярна мяняць.
— Я лічу, што адмена і прыняцце гэтай пастановы, напэўна, выканалі адну сваю функцыю. Яны выклікалі дыскусію ў грамадстве, дазволілі нам яшчэ раз данесці свой пункт гледжання: пра тое, што маску ў грамадскіх месцах трэба выкарыстоўваць у першую чаргу для таго, каб навакольных абараніць ад сябе. Гэта пачуццё агульнаграмадзянскай адказнасці. Але калі прымушаць... калі няма механізмаў рэалізацыі гэтага рашэння для ўсіх... а любая выбіральнасць дрэнна сканчаецца.