«Паміж Беларуссю і Расіяй няма розніцы»

У беларускай медыя-прасторы разгарэўся скандал вакол клуба «Dozari», які ладзіць «рускія вечарыны». «Новы Час» паразмаўляў з адказным за гэтыя вечарыны арт-дырэктарам клуба Аляксандрам Кроітарам.      



— Добры вечар, Аляксандр, хацелася б атрымаць ваш каментар з нагоды скандалу вакол афішы тэматычнай вечарыны «Рускім быць модна».   
— О божа, які ажыятаж! Гэта ўпершыню на маёй памяці, каб чапляліся да афармлення афішы забаўляльнага клуба. Мабыць, гэта спецыфіка вашай... Не, бадай, не краіны, бо да таго, як я пачаў працаваць арт-дырэктарам у Dozari, тут рэгулярна праводзіліся «рускія вечарыны» без усялякіх наступстваў. Прынамсі, СМІ яны не цікавілі.   
— Вы ж разумееце, цяпер іншая сітуацыя.
— А што змянілася? 
— Расія пачала праводзіць ваяўнічую палітыку ў дачыненні да сваіх суседзяў.  
— Да вы што, няма больш сяброўскіх адносінаў паміж краінамі, чым паміж Беларуссю і Расіяй! Паглядзіце, той жа Пуцін з Беларусі проста не вылязае, прыязджае сюды пастаянна з падарункамі. 
— Я маю на ўвазе сітуацыю ва Украіне. Для многіх беларусаў гэта зусім не чужая краіна. 
— Так, гэта глупства, якое мусіць скончыцца! Ведаеце, калектыў нашага клубу ў межах глабальнай акцыі Ice Bucket Challenge дасылаў выклікі ўкраінскім палітыкам. Маўляў, складайце зброю, лепей аблівайцеся вадой! Зараз мы збіраемся выпусціць каляндар на наступны год пад лозунгам «Make love, not war». Я ўжо рабіў падобны каляндар раней, яшчэ ў Маскве. Якраз для Уладзіміра Пуціна. Ён называўся «Стрыптызёршы супраць вайны ў Сірыі».  
— Аляксандр, але ж менавіта Пуцін шмат для каго з'яўляецца зараз увасабленнем агрэсіі. А вы змяшчаеце яго на афішу, ды яшчэ і разам з аўтаматам Калашнікава. 
— Не, вы мне шчыра скажыце, якая ў вас першая асацыяцыя са словам «Расія»? Тут ніякага распальвання, нічога падсуднага. Проста відавочныя маркеры, тое, з чым асацыюецца Расія, рускія.  
— У адным з сваіх ранейшых інтэрв'ю вы назвалі Мінск «адным з рэгіёнаў Расіі». Вы і цяпер яго так успрымаеце? 
— А хіба не так? Я калі ўпершыню патрапіў у Беларусь, нават не зразумеў, што я ў іншай краіне. Ехаў, ехаў, і прыехаў. Мяжы няма, вакол усе па-руску размаўляюць. Паміж нашымі народамі ўвогуле няма ніякай розніцы. Хіба што акцэнт, але ж гэта рэгіянальная з'ява. 
— Вы даволі варожа паставіліся да майго калегі, які звярнуўся да вас па-беларуску (Зміцер Панкавец з «Нашай Нівы» — аўт.)... 
— Так, мне тэлефанаваў прадстаўнік нейкага  апазіцыйнага выдання. Блін, я сапраўды нічога не зразумеў з таго, што ён мне казаў! Гэта ён да мяне варожа паставіўся, мабыць, падкалоць хацеў, я адразу адчуў. Навошта ён звяртаўся да мяне па-беларуску, калі потым высветлілася, што ён цудоўна валодае рускай мовай?    
— А на каго вашыя вечарыны разлічаныя?
— Не сакрэт, што ў Расіі выходныя 1-4 лістапада, да нас прыязджае шмат расіянаў, каб адпачыць. У асноўным на іх і разлічаныя. Калі б беларусы прывозілі ў Маскву столькі грошай, дык там бы праходзілі тэматычныя вечарыны «Быць беларусам модна». Я ўпэўнены, што без усялякіх праблемаў.