Рэцэпт тыдня: курыца, смажаная ў ядзерным выбуху

На тыдні ў Беларусі былі дзве самыя абмяркоўваемыя праблемы. Гэта, безумоўна, ахова нашых межаў ды цэны на пасечаную курыцу. Прычым, абедзве гэтыя праблемы ўступілі ў спаборніцтва: якая з іх больш важная.

Безумоўна, гэтыя праблемы — у нечым адгалоскі за ўплыў на першую дзяржаўную асобу. Падавалася, што ўрэшце ён пачаў прыслухоўвацца да эканамічнага блоку ва ўрадзе, і нарэшце звярнуў увагу на сапраўдныя праблемы, якія адбіваюцца на жыцці людзей — інфляцыя, рост цэнаў, падзенне ВУП і, адпаведна, заробкаў, і гэтак далей. Канешне, Лукашэнка, як заўсёды, звярнуў на гэтыя праблемы ўвагу ў сваім стылі, «жэстачайшэ» забараніўшы рост цэн, але ж звярнуў! І пасля яго выступу ў некаторых усё ж зацеплілася надзея, што — пасля гэтага звярнення ўвагі, — ён будзе менш займацца сілавым блокам, а больш увагі аддасць грамадзянскаму, то-бок — эканамічнаму.

Пры гэтым варта зазначыць, што гэта «грамадзянскі» блок корміць нашае войска, а не наадварот. І, калі ў краіне будзе менш грошай — менш яго будзе і ў войска.

Чаго толькі мы не наслухаліся за гэтыя дні! Так, спачатку сам Лукашэнка сказаў, што ў Беларусь будуць перакінутыя тысячы расійскіх вайскоўцаў у межах дасягнутай з Пуціным дамоўленасці пра разгортванні рэгіянальнай групоўкі Саюзнай дзяржавы.

Разгортванне рэгіянальнай групоўкі Лукашэнка абгрунтаваў нібыта рыхтуючымся нападам з боку Украіны і краін NATO.

Канешне, усе напружыліся. Аднак потым эксперты, пачытаўшы дакументы «Саюзнай дзяржавы», высветлілі, што «рэгіянальная групоўка» ў нас існуе гадоў гэтак 20. Потым у расійскай Дзярждуме заявілі, што групоўка разгортваецца, каб супакоіць Лукашэнку. А нашы вайскоўцы потым абвясцілі чарговыя вучэнні па разгортванні гэтай групоўкі. Стала відавочна, што «рэгіянальная групоўка» — гэта чарговы пшык туманам у вочы Пуціна. Маўляў, «мы так абараняем вашыя заходнія межы ад NATO, што нам патрэбныя падмацаванні». І на гэтым фоне, адпаведна, не можа ісці размовы па поўнамаштабным удзеле Беларусі ў вайне.

Прынамсі, мне падаецца, што сэнс «разгортвання» таго, што ўжо не толькі разгорнутае, але і карані тут пусціла, менавіта такі.

Зразумела, украінцы не вельмі цямяць у нашых падкавёрных гульнях з Пуціным. Да таго ж, у іх свае праблемы. І не самыя ўплывовыя людзі — на ўзроўні дарадцаў ці экспертаў, — выказаліся ў тым духу, што «мы гатовыя сустрэць вашую групоўку». Дарадцам і экспертам адказаў сам міністр абароны: па яго словам Беларусь мае намер толькі абараняцца, папрасіў не правакаваць і паабяцаў даць імгненны і жорсткі адказ у выпадку нападу.

Міністэрства ўнутраных спраў правяло ў Ельску Гомельскай вобласці вучэнні па ліквідацыі дыверсійна-разведвальных груп. Як паведаміла прэс-служба МУС, з прадстаўнікамі мясцовых уладаў адпрацоўваліся «арганізацыйныя і практычныя дзеянні пры нападзе ДРГ і незаконных узброеных фарміраванняў на населены пункт».

Колькі пры гэтым было выяўлена «дыверсійных падабаек у сацсетках» ды падпісак на «экстрэмісцкія тэлеграм-каналы» — не паведамляецца. Хто перамог у вучэннях — таксама.

А кіраўнік КДБ у навінах на тэлеканале «Беларусь 1» і ўвогуле заявіў, што Захад, «паводле нашых звестак», абмяркоўвае «магчымасць прымянення тактычнай ядзернай зброі альбо выкарыстанне вось тых груповак, што ствараюцца, для прамой агрэсіі ў дачыненні да нашай краіны і нашых саюзнікаў».

Пачуўшы ўсё гэта, Зяленскі высунуў прапанову — накіраваць на мяжу Беларусі і Украіны міжнародных назіральнікаў, каб яны на ўласныя вочы пераканаліся адкуль і куды рыхтуецца напад. Падаецца, нармальная прапанова, асабліва, калі мы, як запэўніваюць нас нашы сілавікі, ні на каго нападаць не збіраемся. Але міністр замежных спраў (спраў няма, а міністр ёсць!) заявіў, што знаходжанне на ўкраінска-беларускай мяжы назіральнікаў заходніх краін будзе азначаць «фактычна ўцягванне гэтых трэціх краін ва ўкраінскі канфлікт».

Тут таксама шмат пытанняў. Чаму «канфлікт», па словах Макея, выключна «ўкраінскі»? Як могуць назіральнікі «ўцягнуцца ў канфлікт» там, дзе, па словах нашых ваенных, няма канфлікту? І галоўнае — каго ён меў на ўвазе пад «трэцяй» краінай?

Але ведаеце, што самае цікавае? Мы ж разгортваем усялякія «рэгіянальныя групоўкі», каб супрацьстаяць NATO, правільна? Дык вось, NATO з гэтай нагоды нават не зварухнуўся. ЗША і генсек Альянса Столтэнберг абышліся дзяжурнымі фразамі пра «неўцягванне Беларусі ў вайну». Польшча, Літва, Латвія, Эстонія — самыя блізкія да нас «натаўцы» — усю нашую ваяўнічую рыторыку і «біццё сябе капытам у грудзі» проста праігнаравалі.

Гэта і паказвае, што вербальныя інтэрвенцыі беларускіх сілавікоў і паказныя падрыхтоўкі да немаведама чаго былі скіраваныя зусім не на тых, хто павінен быў спалохацца нашай «боегатоўнасці». Гэта была спроба прадэманстраваць «боегатоўнасць» некаму іншаму. Напэўна, таму, хто знаходзіцца ў супрацьлеглым баку ад NATO.

А па другі бок навінаў пралегла сечаная курыца. З ёю — зусім усё проста. Пакуль КДК і МАРГ шчыруюць у пошуку тых, хто завышае цэны пасля каманды «цэны, стой, раз-два!». Але справа ў тым, што законы эканомікі — усё роўна, што законы прыроды. Спрачацца з імі, без дрэнных наступстваў для сябе, немагчыма. І загадаць цэнам стаяць — усё роўна, што загадаць сонцу не ўзыходзіць.

А таму Лукашэнка (мажліва, пасля таго, як з ім правялі тлумачальную гутарку), вырашыў «адкаціць назад». Пакуль — у вельмі завуаляванай форме. «Галоўнае — не забарона на рост цэн. Не забарона. Чытайце дырэктыву. Галоўнае — гэта выпрацоўка сістэмы кантролю за цэнаўтварэннем. А да выпрацоўкі гэтай сістэмы (гэта ўсяго толькі некалькі дзён), так, цэны расці не павінны», — сказаў ён.

Пры гэтым Лукашэнка падкрэсліў, што адным з важных вынікаў кантролю за цэнаўтварэннем павінна стаць персаналізацыя адказнасці за рост цэн. І адказваць за гэта будуць міністры, у вядзенні якіх вытворчасць тавараў, і губернатары, бо яны курыруюць функцыянаванне гандлёвых аб'ектаў.

За несанкцыянаванае павышэнне цэн, па апошніх звестках, узбуджана каля дзясятка спраў. Што пра гэта кажуць у сацсетках? «За расчлянёнку курыцы — крымінальная справа. Трылер, які мы заслужылі».